روايات زيادي وارد شده که دسته اي از نشانه ها را در کنار يکديگر به عنوان علايم تخلف ناپذير ظهور معرفي کرده است. اينجا در ضمن نقل روايات ياد شده به ذکر علايم مورد نظر مي پردازيم:

فضل بن شاذان به اسناد خود از امام باقرعليه السّلام روايت مي کند که حضرت فرمود: خروج سفياني و نداي آسماني و اختلاف بني عباس بر سر حکومت و به قتل رسيدن نفس زکيّه و طلوع خورشيد از مغرب، حتمي است. [1] .

حمران بن أعين از امام صادق عليه السّلام نقل مي کند که حضرت ابراز داشتند:

اموري که پيش از قيام قائم [عليه السّلام] قطعا به وقوع مي پيوندد، عبارت است از: خروج سفياني، فرو رفتن زمين در منطقه ي البيداء، قتل نفس زکيه و نداي آسماني. [2] .

شيخ صدوق 1به اسناد خود از عمر بن حنظلة حکايت مي کند که شنيدم امام صادق عليه السّلام فرمود: پنج علامت قطعي وجود دارد که پيش از قيام قائم [عليه السّلام] رخ خواهد داد: قيام يماني، خروج سفياني، صيحه ي آسماني، به قتل رسيدن نفس زکيّه و فرو رفتن زمين در البيداء. [3] .

اخبار زيادي نيز در دست است که برخي از اين علايم را به تنهايي، نشانه ي قطعي معرفي کرده اند؛ مثلاً خروج سفياني، يا صيحه ي آسماني و يا کشته شدن نفس زکيه يا خسف بيداء علايمي هستند که هر يک محتوم شمرده شده اند.