«تنزل الملائکة والروح فيها باذن ربهم من کل امر سلام هي حتي مطلع الفجر» [1] .



امام صادق عليه السلام از امام باقر عليه السلام نقل نموده که فرمود:



«روزي علي بن ابيطالب عليه السلام سوره قدر را قرائت نمود و حسن و حسين عليه السلام در نزد آن حضرت بودند. آنگاه امام حسن عليه السلام عرضه داشت: از خواندن اين سوره گويا کامتان شيرين گرديد؟



علي عليه السلام فرمود: اي فرزند رسول خدا صلي الله عليه و آله وسلم و اي فرزندم بدان که من در اين مورد چيزي را مي دانم که تو از آن بي خبري و آن اينکه وقتي اين سوره نازل شد جدت پيامبر خدا صلي الله عليه و آله وسلم در پي من فرستاد و اين سوره را بر من قرائت نمود و بر شانه راستم زده و



[ صفحه 58]



فرمود اي برادر، وصي و ولي امتم بعد از من و جنگنده با دشمنانم تا روزي که در آن روز بر انگيخته خواهند شد، اين سوره بعد از من در خصوص تو و پس از تو در خصوص فرزندان تو است. همانا برادرم جبرئيل خبرهاي امتم در هر سال را به من مي رساند و هم او اين مطالب را همچون پيامهايي که بر انبيا مي رسانيد، به همراه نوري فروزان به قلب تو و جانشينانت نازل خواهد کرد تا آنگاه که زمان طلوع فجر قائم فرا رسد.» [2] .



اي که باشد سوره قدر گوشه اي از قدر تو

شام عالم گشته روشن از جمال بدر تو



چون ملائک همره روح صف به صف نازل شوند

نيست منزلگاهشان جز کوه طور صدر تو





[ صفحه 59]