«و من قتل مظلوما فقد جعلنا لوليه سلطانا فلا يسرف في القتل انه کان منصورا» [1] .



مردي از حضرت صادق عليه السلام در مورد آيه شريفه سؤال کرد. حضرت فرمود:



«مراد از آيه قائم آل محمد صلي الله عليه و آله وسلم است که خروج نموده و در برابر خون حسين عليه السلام عده اي را به قتل مي رساند. پس اگر همه اهل زمين را بکشد اسراف کننده نخواهد بود. بنابر اين، اين که خداوند مي فرمايد: در کشتن اسراف کننده نخواهد بود يعني کاري که مي کند اسراف شمارده نمي شود. سپس امام صادق عليه السلام فرمود:به خدا قسم فرزندان قاتلان حسين عليه السلام را به واسطه اعمال پدرانشان مي کشد.





[ صفحه 40]



البته در تفسير برهان ج 2 ص 419 رقم 14 آمده که شخصي از حضرت رضا عليه السلام از معناي کلام حضرت صادق عليه السلام سؤال مي کند واينکه کشتن فرزندان به گناه پدرانشان چگونه با آيه و لاتزر وازرة وزر اخري سازگار است؟ حضرت در پاسخ مي فرمايند: منظور آن فرزنداني هستند که به عمل پدرانشان راضي بوده و افتخار مي کنند و اگر کسي در مشرق کشته شود و کسي در مغرب به قتل او راضي باشد او هم شريک قاتل محسوب مي گردد....» [2] .



اي تيغ انتقام الهي بيا بيا

وي منتقم ز ظلم و تباهي بيا بيا



با تيغ ظلم، خون به دل اهل حق شده

اي نور حق به جنگ سياهي بيا بيا





[ صفحه 41]