«و قضينا الي بني اسرائيل في الکتاب لتفسدن في الارض مرتين....بعثنا عليکم عبادا لنا....» [1] .



از امام صادق عليه السلام نقل شده که در بيان تأويل آيه فوق فرمود:



«(دو فساد مورد اشاره در آيه) قتل اميرمؤمنان و زخمي شدن حسن بن علي عليه السلام بود و منظور از و هر آينه طغياني بزرگ مرتکب خواهيد شد قتل امام حسين عليه السلام است. پس هنگاميکه وعده اول آنهابرسد يعني هنگاميکه زمان پيروزي حسين عليه السلام شود بر مي انگيزيم بر سرتان بندگانمان را که پرتوان گوشه و کنار هر دياري را پي جويي کنند که آنها گروهي هستند که خداوند قبل از قيام قائم عليه السلام بر



[ صفحه 38]



مي انگيزاند که هيچ امر رها شده اي از آل محمد را نمي گذارند مگر آنکه آنرا در خواهند يافت و اين وعده محقق الهي است.» [2] .



اگر دو باره ستم، اهل حق زبون سازد

و گر ز خون، همه جا جمله لاله گون سازد



نموده وعده خدا آورد عبادي را

که تخت و تاج ستم را ز سر نگون سازد





[ صفحه 39]