در حديث ديگري که از پيامبر اکرم (صلي الله عليه وآله وسلم) روايت شده اشاره به نمايان شدن معادن و ذخاير جهان نموده است چنانکه امکان بي نيازي را به همه مي دهد و ثروتهاي زمين و جهان بين مردم به طور مساوي و به اندازه نياز همه تقسيم مي گردد. «زماني فرا مي رسد که زمين پر از ستم مي شود و کسي نمي تواند (آشکارا) نام خدا را ببرد (و دم از حق و عدالت بزند) سپس خداوند عزوجل مردي را از من و از خاندان من بر مي انگيزد که زمين را پر از عدل مي کند آنگونه که پيش از او پر از ستمش کرده اند و زمين قطعات کبد خود را براي او بيرون مي فرستد. و ثروت را بدون شماره و محاسبه در ميان مردم پخش مي کند (و هرکس به قدر نيازش از آن برمي دارد.)»

در اينجا منظور از «کبد زمين» اشاره به منابع گرانقيمت و پرارزش درون زمين است. و يا ممکن است اشاره باشد به دسترسي انسان به هسته دروني و گداخته زمين که يکپارچه آتش و حرارت است و ممکن است از آن به عنوان يک منبع مهم انرژي استفاده کرد و نيز ممکن است منابع گرانبهائي از انواع فلزات از آن بتوان استخراج نمود.

آسايش و رفاه و امنيت هدف نهايي حکومت اسلامي نيست بلکه از نتايج آن است که بايد در راه هدف نهايي يعني حکومت الهي و بندگي خدا به کار گرفته شود.

رشد اخلاقي، تأمين نيازهاي آينده به طور اطمينان بخش و فراواني منابع درآمد و خلاصه جمع شدن غناي روحي و جسمي در پرتو عدالت اجتماعي سبب مي شود که حتي نياز به شمارش اموال پيدا نشود و هر نيازمندي نياز خود را از بيت المال حکومتش بدون تشريفات زايد بگيرد. در آن زمان بنابر رواياتي حتي خانه ها چنان ساخته خواهد شد که مزاحمتي براي ديگران نداشته باشد و ساختار راهها، اماکن، مساجد و... طوري خواهد بود که رفاه عمومي و آسايش را در بر خواهد داشت و عمران و آبادي سراسر زمين را فرا خواهد گرفت و اينها همه از برکت اجراي توحيد و اقامه حدود الهي و عدالت و ايمان است. [1] .