1 ـ شيخ صدوق در کتاب «کمال الدين» از حضرت رضا (عليه السلام) روايت نمود که ايشان فرمودند: قائم کسي است که در زمان خروجش با آن طول زمان (غيبت) به صورت جوان ظاهر مي شود و بدنش بااندازه اي پر قوتست که اگر بر درخت بزرگي دست دراز کند آن را از بيخ بر کند و اگر در ميان کوهها نعره کشد سنگهاي سخت از هيبت صوت او از هم پاشيده شود.

2 ـ در آن هنگام مواريث جميع انبياء و اوصيا در نزد آن حضرت خواهند بود از جمله پيراهن ابراهيم، عصاي موسي، انگشتري سليمان، زره، عمامه، نعلين و ساير وسايل رسولخدا و ذوالفقار حضرت علي (عليه السلام).

3 ـ آن حضرت مانند رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) در ميان آفتاب راه مي رود و او را سايه نمي باشد زيرا که نور الهي غالب بر همه انوار است و سايه نداشتن آن حضرت مستفاد از بسياري از اخبار منقول از خاصه و عامه است که به حد استفاضه است که بحث آن در اين مختصر نمي گنجد.

4 ـ جميع دنيا در نزد آن حضرت به منزله کف دست او مي باشد که پستي و بلندي و درياها و جزاير همه از براي او پست و مسطح مي شود که به هر چه بخواهد نظر فرمايد بدون ستر و حجاب نظر مي نمايد.

5 ـ مؤمنان در زمان آن حضرت مستعد مي شوند از براي فهم و دانش و در کمال عقل و دانايي و معرفت خواهند بود و از آن منبع فيوضات رباني اقتباس جميع اقسام علوم ظاهره و باطنه مي نمايند و همه علوم انبياء سلف از براي ايشان از يمن دست مبارک آن حضرتست که از روي رأفت و مهرباني بر سر دوستداران خود مي کشد.

6 ـ از آن جمله عَلَم نصرت آنحضرت است که آن عَلَم از عمود عرش الهي است و چون عَلَم رسول خداست. آن به سوي هيچ طايفه اي فرستاده نمي شود مگر آن طايفه مخذول خواهند شد و قلوب مؤمنين لشگر او مانند پاره آهن خواهد بود در شجاعت و دليري و به هر مؤمني قوّت چهل مرد داده خواهد شد.

7 ـ هنگامي که حضرت مهدي (عليه السلام) ظهور نمايد خداوند سرور و فرحي در قبور مؤمنين داخل مي فرمايد که هم ايشان مسرور و مبتهج خواهند شد. به ظهور آن نور الهي و قبور ايشان پرنور مي شود. و به زيارت يکديگر مي روند و مژده مي دهند يکديگر را به فرج آل محمد و جمعي از ايشان رجوع به دنيا مي نمايند يا آن که جمعي را مختاري مي نمايند بين رجوع به دنيا و بين بقاء در برزخ به وسعت رحمت پروردگار و مستفاد از بعضي ادعيه و اخبار آنکه کثيري از مؤمنين کامل الايمان در ايام دولت حقه آن جناب با شمشير برهنه از قبور خود بيرون مي آيند به جهت نصرت آن نور الهي و در راه دين خدا جهاد مي نمايند.

8ـ مستفاد از بعضي اخبار آن که آن مظهر رحمت پروردگار قروض شيعيان خود را از احياء و اموات ادا مي نمايد و ذمه همه را از حقوق الناس بري مي نمايد و ظاهر اينکه اين رحمت در حق کساني مي شود که قروض ايشان از جهت ضيق معيشت اهل و عيال حاصل شده باشد و يا قرض کرده باشد به جهت خيرات و مبرات و انفاق في سبيل الله و چنين اتفاق افتاده باشد که متمکن از اداء آن نشده باشد.

9ـ حضرت مهدي (عليه السلام) جميع بدعتهاي روي زمين و اوضاع فراعنه و متکبرين و شعار فاجرين و علامات مشرکين را از اعمال و افعال و صفات و حالات از بين برده و جميع آلات محرمه از لهو و لعب و قمار و اسباب طرب را به جميع اقسام آن قلع و قمع مي فرمايد و دارائي فاجرين و لباسهاي کفار و مشرکين را از ميان مسلمانان زايل مي نمايد.

10ـ آن حضرت مدارا با کسي نخواهد نمود و خويشي و آشنايي و اظهار دوستي را ملاحظه نخواهد فرمود، بلکه هر کسي از روي حقيقت و صدق، ايمان نفس الامري را اختيار نمود و اطاعت او خالصاً و مخلصاً لوجه الله شد و در عقايد دين مبين بر نهج حق و صواب که طريقه اميرالمؤمنين و ائمه طاهرين عليهم السلام است معتقد شد و مکر و حيله و تزوير و زهد فروشي از خود دور کرد و تقواي واقعي را شعار خود قرار داد. پس او مقرب درگاه الله و مورد الطاف آن حجت پروردگار خواهد شد و إلا حضرت گردن او را خواهد زد.

11ـ آن حضرت امر مي فرمايد که مناره ها قصرها و نقشها که در مساجد بنا کرده اند و معمول بوده همه را خراب کنند و دوباره آن را به قسميکه رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) تشريع فرموده است بنا نمايند.

12ـ آن حضرت دشمنان خانواده نبوّت از جمله بني اميه و قتله حضرت سيدالشهداء (عليه السلام) بني عباس و نواصب و منافقين که خارج از زمره حقّه اند چنان مي کشد که احدي از ايشان بر روي زمين باقي نمي گذارد.