حمل حضرت تا زمان ولادت مانند حمل حضرت موسي بن عمران مخفي بود يعني به طوري بود که تا ساعت تولد هيچ کس اثر حمل در مادرش «نرجس خاتون» نمي ديد. حتي قابله هاي متخصّصي که معتمد گماشته بود که هرگاه در خانواده امام عسگري (عليه السلام) اثر حمل ببينند فوراً اطلاع دهند نيز از اين جريان مطلع نشدند. حمل او چنان مخفي بود که تا آخرين لحظه ولادت حکيمه خاتون اثر حمل در نرجس مشاهده نکرد که گفت نزديک بود مرا شک عارض شود که ناگاه صداي برادرزاده ام بلند شد: «عمّه شک مکن. بخوان سوره «إنا انزلناهْ» را، حکيمه خاتون گفت شروع کردم به خواندن سوره، ناگاه ديدم از ميان رحم با من هم آواز شد. چون سوره تمام شد متولد گرديد و در هنگام تولّد نوري از وي ساطع شد که چشمهاي حکيمه خاتون را خيره کرد. ناگاه او را ديد که به سجده افتاده و شهادتين و شهادت بر وصايت پدران خود بر زبان جاري کرد و چون به خودش رسيد گفت: الهم أنجِزْلي وَعْدِلي و اَتمُم لي اَمري و ثبِّت و طاتي و اَمْلاَبي الارضُ قسطاً و عدلا».

بار خدايا وعده مرا سريع و مسلم گردان و امر مراتمام ساز و قدم مرا ثابت بدار و زمين را به واسطه من پر از عدل و داد گردان [1] .