قرآن و روايات متواتره اسلام و کتب مقدسه آسماني عموماً و نوشته هاي گروهي از مدعيان نبوت احياناً، به الحان گوناگون و تعبيرات مختلف، بشريت را به يک آينده درخشان و عصر مشعشعي نويد و بشارت داده اند، که جهان در آن عصر، روضه رضوان شود، نمونه اي از حيات در بهشت برين در همين جهان تشکيل گردد که گويي جهان، آفرينش نويني به خود گرفته است.

در آن عصر، زمام اجتماع کبير جهاني از دست بيدادگران بيرون رود و حکومت و داوري بدست با کفايت برگزيدگان خدا و پرهيزکاران افتد. و رياست و دولت حقّه الهيه و زمامداري جهان بشريت، به امر لازم الاجراء الهي در آن زمان، مخصوص موعود کل ملل و مرغوب عموم طوائف، حضرت مهدي قائم آل محمد (صلي الله عليه وآله وسلم)، حجة بن الحسن العسکري خواهد بود.

قرآن کريم که مهمترين منبع اسلامي است، در اين زمينه يک بحث کلي و اصولي دارد، بدون اينکه وارد جزئيات مسأله بشود يعني خبر از تحقق يک حکومت عدل جهاني در سايه ايمان مي دهد.