گفتم مي آيي، کوچه ها را آب پاشيدم

گلدان نور آوردم، عطر ناب پاشيدم



شب باسياه خويش درپس کوچه هاگم شد

بر ذهن تار آسمان، مهتاب پاشيدم



هر چند بيتو زندگي، مرداب ماندن بود

من بذر نيلوفر بر اين مرداب پاشيدم



در قاب عمرم انتظاري کهنه مي رقصيد

تصويرهاي تازه بر اين قاب پاشيدم



امشب تمام آنچه مي بايست، من کردم

بايد بيايي! کوچه ها را آب پاشيدم



محمد رضا تقي دخت