وقتي مهدي (عليه السلام) لباس حکومت را بر تن بپوشد و انسان ها به حکمت و دين بازگردند و آن دو از عزلت به در آيند، حضرت ظهور مي کند و دعوتش را اعلام مي نمايد، آن گاه با ياران خاصّش، که در روايات به عدد اصحاب طالوت (313) نفر معين شده اند، حرکت و انقلاب را شروع مي کنند و در زمين متمکّن و مستقر مي شوند.

خداوند با استقرار مهدي (عليه السلام) و ظهور او، تنها باقي مانده و يادگار رسولان و انبياء و ائمّه (عليهم السلام) پايان تاريخ را رقم مي زند و او به عنوان آخرين نماينده خداوند در عالم هستي، جهان را جلوه تمام نماي عدالت و حکمت و عزت حق مي گرداند. خداوند انسان را با اوّلين حجّت ـ حضرت آدم (عليه السلام) ـ آورد، و با آخرين حجّت ـ حضرت مهدي (عليه السلام) ـ مي بَرَد.

«بقية من بقايا حججه، خليفة من خلائف انبيائه».

«او باقيمانده حجّتهاي خدا و خليفه اي از خلفاي پيامبران است»

اميد است از حضرت علي (عليه السلام) حکمت بياموزيم، و دين و وليّ خدا را با احياي سنت رسول (صلي الله عليه وآله وسلم) ياور و همراه شويم و مشمول «طوبي للغرباء» گرديم!