حضرت بعد از جمع آوري توده ها، به واحد کردن هدف و خواسته ها و تبديل مطلوب هاي متعدد و مخالف به مطلوب واحد، و به پيوند قلوب مردم مي پردازد، آن طور که خداوند در مورد اصحاب کهف مي فرمايد:

(وَرَبَطْنا عَلي قُلُوبِهِمْ) [1] .

«دل هايشان را چنان محکم ساختيم که هر پراکندگي و اضطرابي از بين رفت».

اين اقدام دوم حضرت در ابتداي ظهور است. واين امري است که حضرت علي (عليه السلام) از آن خبر مي دهد:

«حتي يطلع الله لکم من يجمعکم و يضمّ نشرکم»

«آنگاه خداوند کسي را که پراکندگان را گرد آورد و پراکندگي شما را به هم پيوند زند، بر شما آشکار سازد».

سپس حضرت، به گونه آدم ها در عصر غيبت اشاره دارد، و به منتظران مؤمن تعليم مي دهد با هر کدام چگونه برخورد داشته باشند.