شمار ائمه اطهار و جايگاه آنان
امام (عليه السلام) بعد از آماده سازي کميل در مراحل دشوار آموزش و بعد از بيان اين که زمين از حجّت خالي نيست، سؤالي را مطرح مي کند: «کم ذا؟» حجت هاي الهي چند نفر هستند؟ و کجا هستند؟ و از چه جايگاهي برخوردارند؟ و نقش آن ها چيست؟
بعد حضرت به اين سؤال پاسخ مي فرمايند:
«اولئک والله الاقلّون عدداً»
«اين ها از نظر تعداد کم هستند»
حضرت با سوگند به الله تأکيد دارد، تعداد اين ها محدود است و کم. قلّت رهبران شايسته، نفي کساني است که هر کسي را قطب مي کنند، و تعداد آن ها را از هزاران نفر افزون مي دارند. قرآن به رهبران قليل اشارت و بشارت دارد:
(ثُلَّةٌ مِنَ الاَْوَّلينَ - وَقَليلٌ مِنَ الاْخِرينَ) [1] .
«گروهي از پيشينيان، و اندکي از متأخران».
کساني که عبد محض خداوند هستند، يعني حجج و انبياء و اوصياي الهي قبل از اسلام زياد بودند که شمار آن ها به (124) هزار مي رسيد، ولي بعد از اسلام و رسول حق عدد سابقون و حجج الهي کم است.
امامان از نظر جايگاه، در نزد خداوند از عظمت و بزرگي منزلت و ارزش برخوردارند، و بر انبياي گذشته فضيلت دارند، هر چند در زمين و در بين مردم غير مطاع هستند.
«و الاعظمون عند الله قدراً»
«و قدر و منزلتشان، پيش خدا، بسيار است».
پاورقي
[1] واقعه، 13 ـ 14.