بعد از اين که حضرت از وظايف و مسئوليت هاي امام سخن مي گويد، به وظيفه مردم در برابر حجت هاي خدا اشاره دارد و مي فرمايد:

«بادروا العلم من قبل تصويح نبته ومن قبل أن تشغلوا بأنفسکم عن مستشار العلم من عند أهله».

«قبل از اين که برگ ها و بوته علم و سرشاخه هاي آن بخشکد و پيش از اين که فتنه ها شما را به خود مشغول کند و از ظهور علوم اهل البيت جلوگيري شود، به تحصيل و فراگيري آن بشتابيد و سبقت گيريد».

و پيامبر (صلي الله عليه وآله وسلم) فرمود:

«طلب العلم فريضة»

«آموختن دانش، واجب است»

از اين رو بر مردم واجب است، از اهل بيت علم بياموزند. رسول بايد در شروع دعوت به سوي مردم بيايد و «طبيب دَوّار» باشد يعني چون طبيب دوره گرد به سوي توده ها برود و آن ها را از ناداني شفا دهد. آن گاه براي تداوم رسالت و مکتب، تکيه گاهها و کشتي نجات را که پيشواي معصوم است، به مردم معرفي کند. از آن پس مردم بايد با قرار گرفتن در مدار توحيد و رسالت، به امام مراجعه کنند و از او بياموزند، قبل از آن که امام از دنيا رخت بربندد و به ديار دوست رهسپار شود. از اين رو، امام علي (عليه السلام)بارها فرياد زد:

«سلوني قبل ان تفقدوني».

«قبل از اين که مرا از دست دهيد، از من سؤال کنيد».

به همين جهت آن حضرت در خطبه ـ بعد از معرفي حجت ها و امام ـ به مردم امر مي کند:

«پس به تحصيل علم بشتابيد، پيش از آن که کِشته اش خشک شود. و پيش از آنکه به خود پردازيد و از برگرفتن ثمره علم از صاحبان حقيقيش محروم مانيد».

براي جلوگيري از بروز فتنه ها و از دست رفتن علوم اهل البيت، بايد از زشتي و ظلم نهي نمود و خود را آماده جهاد و مبارزه کرد. بايد فساد و فتنه را کنار زد، تا از تابش نور آفتابِ ولايت بهره مند شد و با علوم آن ها به حيات جديدي رسيد. قبل از نهي از منکر و مبارزه بروني، بايد به جهاد درون و تربيت خويش روي آورد و خود، از منکر پرهيز کرد که خداوند قبل از آمر بودن، به عامل بودن و قبل از ناهي بودن، به نهي پذيري، امر کرده است. انساني که به گفته هايش عامل نيست، در واقع خود را بازيچه قرار داده است.

آنان که مي خواهند ديگران را به سوي اهل البيت (عليهم السلام) دعوت کنند، بايد ابتدا موانع راه را بردارند، و برداشتن موانع به اين است که شخصِ داعي، خود مانع نباشد.