اولين مسئوليتِ امام، ابلاغ دين و رساندن پيام پروردگار به انسان ها است، تا آدمي در سايه اين ابلاغ راه روشن خود را باز يابد و در ظلمت نماند و از اسارت جهل وجاهلان برهد.

ابلاغ پيام هاي حق به وسيله امام، به صورت موعظه انجام مي پذيرد. وعظ، کلامي است که دل و قلب را جلا و نرمي و ترس بخشد و تنگي و قساوت و سختي آن را مداوا کند، و آن را آماده پذيرش حکمت و هدايت نمايد. [1] همان طور که در قرآن [2] به پيامبر امر مي شود که به وسيله موعظه و حکمت و در هنگام لزوم جدال، با جدال احسن به راه حق دعوت نمايد، امام نيز که تداوم بخش راه رسول است، به اين شيوه تبليغ و دعوت مأمور است [3] .