يگانه يا مهمترين چيزي که مسلمانان را در برابر اين وضع نگاه داشت و آنها را در حال اعتراض به اوضاع و تقاضاي اجراي برنامه هاي اسلامي، شجاع و دلير مي کرد، و عده هاي قرآن و پيغمبر صلي الله و عليه و آْله و سلم بود که: اين دين از بين نمي رود و آينده براي اسلام است، اسلام عالم گير و پرچم حکومت توحيد و حق و عدل در سراسر جهان به اهتزاز خواهد آمد.

اين وعده ها بود که مسلمانان را در برابر حوادثي مثل تسلط بني اميّه، جنگهاي صليبي، هجوم چنگيز و بالاخره مثل استعمار قرن اخير، پايدار و شکيبا نگه داشت و سرانجام مسلمانان را عليه آنان به جهاد و پيکار برانگيخت.

اين وعده ها که واقعيت آن را حقايق مسلّم ديني و تاريخي صد در صد ثابت کرده است و در کتاب «نويد امن و امان» دلائل قطعي آن را نگاشته ايم، همواره به مسلمانان نويد مي داد که دور اسلام و روزگار آن به پايان نمي رسد و حکومتهائي مانند بني اميّه و بني عبّاس، مظهر کمال و پيشرفت و نمايش رژيم سياسي و روش رهبري حق و عدالت اسلام نيستند و بايد در انتظار آينده بود و عقب نشيني نکرد، از مرزها و سنگرها حمايت و حفاظت کرد، تا آن عصر طلائي و دوران حکومت مطلقه حق و عدالت فرا رسد و موعود آخر الزمان که از دودمان پيغمبر اسلام و فرزندان علي و فاطمه، و نهمين فرزند سيدالشهدا حسين و يگانه فرزند بي مانند حضرت امام حسن عسکري: است ظاهر شود و تمام برنامه هاي اسلام اجرا گردد. دنيا از اين همه اضطرابات روز افزون، ناامنيها، افکار متضاد و رژيمهاي رنگارنگ ظالمانه نجات يافته و در مهد امن و امان و اطمينان و اعتماد و اتحاد قرار بگيرد.

مسلمان هميشه به سوي آينده مي نگرد و هر وضعي که موجود باشد اگر چه نسبتاً خوب و عادلانه باشد او را قانع نمي کند، آن را نهايت کار و پايان راه نمي شمارد و اگر هم ظالمانه و غير اسلامي باشد، در هر صورت و شرايطي، مسلمان نااميد نمي شود و وظيفه دارد که ظلم و فساد و تجاوز و جهل و خود کامگي و استضعاف را محکوم سازد و براي حصول هدفهاي اسلام، کوشش و تلاش بيشتر نمايد تا به سهم خود به اسلام عزيز و به نوع بشر و جوامع متحيّر و سرگردان و مضطرب، خدمتي انجام دهد. و نشستن و تسليم بودن و کناره گيري کردن و تماشاگر صحنه هاي تباهي و فساد و فقر و انحطاط اخلاقي شدن، هرگز در اسلام جايز نيست و بر مسلمان منتظر و مؤمن و متعهد روا نمي باشد و با انتظار ظهور حضرت ولي عصر ـ أرواح العالمين له الفداء ـ و فلسفه انتظار موافقت ندارد.

(و قل اعملوا فسيري الله عملکم و رسوله والمؤمنون) = «و بگو عمل کنيد، پس به زودي خدا و پيامبرش و مؤمنان، عمل شما را خواهند ديد». [1] .