بر اساس عقيده مبرهن شيعه، مهدويت شخصيه است؛ يعني مهدي (عج) فردي است که موعود ملت ها و امت هاست و ابعاد و ويژگي هاي ايشان نيز مشخص است. خانواده پدر و مادر، محل تولد، محل غايب شدن، نشانه هاي ظهور و حتي خصوصيات جسمي و در يک کلام، همه ابعاد و ويژگي هاي ايشان ذکر شده است؛ بنابر اين، فقط يک مهدي را قبول داريم. ليکن بعضي از صوفيه و عرفا قائل به مهدويت نوعيه بوده و عقيده دارند که در هر عصر و دوره اي بايد يک مهدي وجود داشته باشد که ويژگي ها و خواص مهدويت و هادويت را داشته باشد و مي گويند هيچ عصري خالي از يک مهدي هادي نيست و ضرورتي هم ندارد که مشخص شود از نسل چه کسي است و چه خصايصي دارد. [1] .