انقلاب اسلامي آن گاه ارزش خود را نشان داد که در برابر بزرگ ترين قدرت هاي شيطاني ايستاد، با آنها مبارزه کرد و رسالت جهاني خود را به جهانيان ارائه نمود. با اين وصف، کساني که فکر مي کنند بايد گوشه اي استراحت کنند تا امام زمان (عج) ظهور کند و جهان را پر از عدل و قسط نمايد، سخت در اشتباهند. جوانان ما بايد بيشتر بکوشند و مبارزه کنند و اين تحوّل و تکامل نفسي را هرچه سريع تر در روح و قلب خود ايجاد نمايند تا باعث تسريع در ظهور حضرت شوند. اما در عين حال، بايد دانست که امام حاضر است و بر اعمالمان نظارت دارد. امام پيروان خود را رها نکرده و به دست هواها نسپرده، مراقب آنهاست، اگر به آنها ناراحتي برسد قلب مبارکش به درد مي آيد، اگر خونريزي ناحقي درجايي صورت بگيرد، حضرت ناراحت مي شود. آن بزرگوار مراقب است و با تمام وجود مي کوشد تا اين تحوّل نفسي را در اين امت به وجود بياورد. به راستي آيا آن گونه که حضرت در مقابل مشکلات و گرفتاري هاي ما دردمند مي شود. ما هم در برابر کينه توزي ها و کم لطفي هايي که در حق آن حضرت مي شود عکس العمل نشان مي دهيم!؟ اگر مؤمنين حميّت در دين نداشته باشند و نسبت به مقدساتشان حساسيت نشان ندهند، رفته رفته دين از ميان مي رود. بنابر اين، امر به معروف و نهي از منکر بر همه کس واجب و لازم است و با کوتاهي در آن انواع فسق و فجور ظاهر مي شود.

اگر جوانان ما در اعتقادشان به خود بقبولانند که امام زمان (عج) در ميان آنها زندگي مي کند و شاهد اعمالشان است، رفتار و زندگي و مرگ و حيات آنها تغيير کيفي مي يابد. متأسفانه اين ويژگي در بين جوانان ما کم رنگ شده است. شايد براي لحظاتي يا روزهايي درباره وجود مبارکش فکر کنند، اما بعد او را به فراموشي مي سپارند. اگر آنها امام زمان (عج) را اسطوره اي در تاريخ به حساب آورند، اشتباه بزرگي کرده اند. امام زمان حضور دارد و هر عملي را که ما انجام مي دهيم مي بيند و مي شنود. روزي که ما به اين اعتقاد برسيم و آن را لمس کنيم، بزرگ ترين جهش ها را در راه تکامل زندگي مان برداشته ايم و اين قدم اصلي براي تسريع در ظهور حضرت است. بنابر اين، بايد هر چه سريع تر در خود تحوّل ايجاد کنيم و خود را آماده سازيم و به آن درجه از رشد عقلي، ايماني و اخلاقي برسيم که توان تحمل آن وجود مبارک را داشته باشيم. مطمئناً اگر به آن درجه از آگاهي برسيم، به طور قطع، حضرت ظهور خواهند فرمود. امام زمان (عج) در انتظار لحظه اي است که اين تحوّلات دروني که بايد در قلب و روح انسان ها به وجود آيد، به حدّ کمال خود برسد تا حضرت بتواند ظهور کند. امام زمان (عج) در ميان ما حاضر است و زندگي مي کند، او ما را مي بيند، ولي ما از ديدنش محروم هستيم، اين ماييم که قلب و روحمان از بار گناهان پوشيده شده و قادر نيستم وجود مبارکش را درک کنيم. او از ما غيبت نکرده، ماييم که از او غيبت کرده ايم. [1] .