حفظ و تقويت پيوند قلبي با امام عصر (عج) و تجديد دايمي عهد و پيمان با آن حضرت از وظايف مهمي است که شيعيانِ منتظر به عهده دارند. يک شيعه و منتظر واقعي علي رغم غيبت ظاهري آن حجت الهي هرگز نبايد احساس کند که در جامعه رها و بي مسئوليت بوده و هيچ تکليفي نسبت به امام و مقتداي خود ندارد. از شيعيان خواسته شده که در آغاز هر روز و حتي بعد از نمازواجب دعاي عهد بخوانند که نشان از اهميت پيوند دايمي شيعيان با مقام عظماي ولايت دارد.

اگر شيعه، در آغاز روز با حضور قلب و توجه، چنين عهد و پيماني را با امام (ع) تجديد کند، هرگز تن به رکود، ذلت، خواري، ظلم و بي عدالتي نمي دهد، هرگز دچار بحران فرهنگي و از خود بيگانگي، يأس و نوميدي و انحطاط نخواهد شد. به دليل اهميت و اعتبار دعاي عهد بخشي از آن را نقل مي کنيم:

بار خدايا! من در بامداد اين روز و تمام دوران زندگاني ام، عهد و عقد و بيعتي را که از آن حضرت برگردن دارم با او تجديد مي کنم که هرگز از آن عهد و بيعت برنگردم و بر آن پايدار بمانم. بار خدايا! مرا از انصار و ياران آن حضرت و مدافعان از حريم مقدس او و شتابندگان در پي انجام مقاصدش و امتثال کنندگان اوامر و نواهي اش و حمايت کنندگان از وجود شريفش و سبقت جويان به سوي خواسته اش و شهيد شدگان در رکاب و در حضور حضرتش قرار ده. [1] .