يکي از فوايد غيبت، آزمايش مردم است تا از يکسو، گروه بي ايمان، باطنشان ظاهر شود و از سوي ديگر، کساني که ايمان در ژرفاي وجودشان ريشه کرده با انتظار فرج و شکيبايي در سختي ها و ايمان به غيب کامل تر شوند و ارجمندي شان معلوم شده و به درجاتي از ثواب دست يابند.

امام موسي کاظم (ع) مي فرمايد:

هنگامي که پنجمين فرزندم غايب شد، مواظب دين خود باشيد تا کسي شما را از آن خارج نکند. براي صاحب اين امر غيبتي خواهد بود که گروهي از عقيده مندان به او از اعتقادشان دست بر مي دارند و اين غيبت آزموني است که خدا با آن بندگانش را مي آزمايد [1] .