خداوند امام زمان (عج) را تعيين کرده است تا درميان مردم باشد و به هدايت آنان بپردازد، ولي اين مردم هستند که مانع ظهور آن حضرت مي شوند؛ و هرگاه مردم براي حکومت واحد جهاني و الهي (که بر پايه عدالت واقعي و رعايت حقوق و حقايق، واقعيات و اجراي تمام احکام اسلامي استوار است) آمادگي کامل پيدا کنند، حضرتش آشکار خواهد شد. پس خداي مهربان، در عنايت و مهرباني کوتاهي نکرده، بلکه تقصير مردم است که امام زمان (عج) غايب شده و ظهورش به تأخير افتاده است؛ اما بايد دانست که فوايد وجود امام منحصر به راهنمايي هاي ظاهري ايشان -اگر در ميان مردم مي بود - نيست، بلکه وجود مقدسش از نظر «تکوين و تشريع» فوايد ديگري نيز دارد که مهم ترين آن «واسطه فيض» بودن است، چرا که براساس دليل هايي که در روايات به آن اشاره شده، اگر امام (ع) نباشد، رابطه عالم و آفريدگار جهان منقطع مي گردد، زيرا تمام فيض هاي الهي به واسطه امام بر ساير مردم نازل مي شود؛ لَوْ بَقَيتِ الأرضُ بِغَيْرِ إمامٍ لَساخَتْ.... [1] اساساً به واسطه وجود مقدس اوست که به عالم هستي فيض داده مي شود و به واسطه او آسمان و زمين پابرجاست. إنَّ الأئمّةَ نُور اللّهِ عَزَّوَجَلَّ؛ [2] ائمه نور خدا هستند.

اگر ائمه نباشند دنيا تاريک است، منتها اين را کسي مي فهمد که ظلمت و نور را مي شناسد.

إنَّ الأئِمَّةَ هُمْ أرْکانُ الأرْضِ؛ [3] اگر ائمه نباشند زمين بقا ندارد.

چون در آن صورت، خلقت بي هدف مانده و بقا معنايي نخواهد داشت.

أَنَّ الأئِمَّةَ هُمُ الْهُداة؛ [4] ائمه هاديانند.

أَنَّ الأئِمَّةَ شُهَداءُ اللّهِ عَزَّ وَ جَلّ عَلي خَلْقِهِ؛ [5] اينها گواهانند، ناظر بر اعمالند.

الآن هم امام زمان (عج) هدايت هاي جانبي براي افراد دارند؛ مثلاً در شرايط حساس که شخص مي خواهد با تغيير روش زندگي منحرف شود، به دادش مي رسند. روابط حضرت با افراد بر حسب کمالات روحي شان است و هرکس به قدر کمال خود مي تواند اين ارتباط را برقرار کند.

در روايتي از امام صادق (ع) آمده است:

وَ بِنا أثمرت الأشجار و أينعت الثمار و جرت الأنهار و بنا ينزل الغيث السماء؛

به وسيله ما تمام درختان به ثمر مي نشينند و ميوه ها مي رسند و رودخانه ها جاري مي شوند و به وسيله ما باران از آسمان مي بارد.

اساساً ائمه واسطه فيض بين خدا و خلق هستند. اگر خورشيد عالمتاب مي تابد و اگر نعمات بي شمار خدا بر خلق مي رسد، همه به دليل وجود مبارک امام (ع) است و خداوند به خاطر آنان ديگر موجودات را آفريد. لولاکَ لَماخَلَقْتُ الافلاک؛ اگر وجود نازنين پيامبر (ص) نبود آسمان ها و زمين خلق نمي شدند!

انسان مي خواهد با جهان بي نهايت در ارتباط باشد، او نيازمند اسبابي است تا بتواند ارتباط نزديک تري با مبدأ برقرار کند. امامت تجلي عيني اين ارتباط است، ارتباط انسان با ماوراء الطبيعه و ابديت.