بيش از يکصد آيه از قرآن کريم به مصلح کل حضرت بقيةالله (ارواحنا فداه) تفسير و تأويل شده است. علامه بزرگوار، ملا محمد باقر مجلسي در دائرةالمعارف بزرگ شيعه، بحارالانوار هفتاد آيه را به استناد احاديث اهل بيت عصمت و طهارت (ع)، درباره ظهور يکتا بازمانده از حجت هاي حضرت احديت نقل کرده است.

هم چنين برخي از بزرگان، کتاب هايي را در اين زمينه به رشته تحرير در آورده اند که از آن جمله کتاب المحجة فيما نزل في القائم (عج) تأليف محدث بزرگ سيد هاشم بحراني است که شامل 120 آيه است که به استناد احاديث معصومان (ع)، به ظهور مهدي (عج) تفسير شده است. کتاب هاي نفيس ديگري نيز وجود دارند، که در اين جا به نقل پاره اي از آنها بسنده مي کنيم:

در قرآن کريم درباره مسائل آينده دوران، حوادث آخرالزمان، استيلاي خوبي و خوبان بر جهان و حکومت يافتن صالحان، گاه به اشاره و گاهي به تصريح سخن گفته شده است.

از طرفي، قرآن کريم، ظهور آن منجي موعود را با آرزوها و فطرت حق طلبانه و عدالت خواهانه بشر پيوند زده است. در طول تاريخ، انسان هميشه در آرزوي تحقق حکومتي صالح و دور از ظلم و بي عدالتي بوده است. قرآن حکيم در معرفي حکومت حضرت مهدي (عج) و موعود آخرالزمان، روي اين خواست فطري انسان انگشت گذاشته است، هم چنين بر اين نکته تأکيد کرده که اعتقاد به موعود آخرالزمان تنها به شيعيان و مسلمانان اختصاص ندارد، بلکه تمام پيامبران گذشته، بشارت فرا رسيدنش را داده اند. قرآن ايشان را به عنوان منجي و ذخيره الهيِ همه انسان هاي مستضعف درسراسر جهان معرفي مي کند. او را به عنوان شخصيتي که فراتر از هرمذهب و مليتي براي مردم کل جهان مطرح و قيامشان جهاني است، يادمي کند. در اين جا از درياي نور قرآن بهره مي گيريم: