با بسته شدن باب مراسلات و مکاتبات و پايان يافتن دوران غيبت صغري ، غيبت کبري آغاز شد و تا به امروز ادامه دارد و تا روز موعود و خروج حجت از کعبه، ادامه مي يابد. پيامبر اکرم (ص) در اين باره فرمود:

سوگند به خدايي که مرا به حق برانگيخت. قائم اولاد من بر اساس پيماني که خدا به وسيله من با او بسته، از ديده ها غايب مي شود تا بيشتر مردم بگويند خدا نيازي به آل محمد (ص) ندارد و گروهي در نشانه هاي او دچار شک و ترديد شوند. هرکس آن زمان را درک کند محکم به دين خود چنگ زند و براي شيطان راه شک را ببندد تا شيطان نتواند او را به شک انداخته، از دين و آيين من بيرون ببرد. چنان که پدر و مادرتان را از بهشت بيرون برد. خداوند (تبارک و تعالي) شيطان را دوست و وليّ کساني قرار داده است که به خدا ايمان نمي آورند. [1] .

صاحب الزمان (عج) از هنگام غيبت کبري تاکنون منتظر فرا رسيدن لحظه اي است که خداوند به ايشان اجازه فرج دهد. آن حضرت نيز همانند ديگر مؤمنان خواستار فرج نزديک ا ست. سرور ما مهدي موعود (عج) شب ها را با تهجّد و روزها را با نشستن به نظاره و تسليم سپري مي کند تا زمان ياري فرا رسد.