بهترين راه براي شناخت اين امور مراجعه به احاديث و فرموده هاي امامان معصوم (ع) است.

الف) امام زمان (عج) در توقيعي خطاب به شيعيان فرمود:

فَإنَّا نُحيطُ عِلْمَاً بِأنْبائِکُمْ وَ لا يَعْزُبُ عَنَّا شَي ءٌ مِنْ أخْبارِکُمْ؛ [1] .

ما بر اوضاع و احوال شما کاملاً آگاهيم و هيچ يک از اخبار شما بر ما پوشيده نمي ماند.

ب) امام صادق (ع) درباره قول خداي عزّوجل که فرمود:

(اِعْمَلُوا فَسَيَريَ اللّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤمِنُونَ)؛ [2] .

عمل کنيد که خدا و پيامبر و مؤمنين کردار شما را مي بينند.

فرمود: مؤمنين همان ائمه هستند. [3] .

ج) عبدالله بن ابان که در نزد امام رضا (ع) منزلتي داشت گويد: به امام (ع) عرض کردم: براي من و خانواده ام به درگاه خدا دعا فرماييد. امام فرمود: مگر من دعا نمي کنم؟ به خدا سوگند که همانا اعمال شما در هر شب و روز بر من عرضه مي شود.

عبدالله گويد: حضرت که متوجه شد من اين مطلب را بزرگ و باور نکردني شمرده ام فرمود:

مگر کتاب خدا را نخوانده اي؟

(وَ قُل اِعْمَلُوا فَسَيَريَ اللّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤمِنُونَ)؛

مراد از مؤمن به خدا سوگند علي ابن ابي طالب (ع) است. [4] .