پاسخ ما:

اهل سنّت به امام زمان (عليه السّلام) اعتقاد دارند و علاقه هم دارند. حتّي در بين علماي بزرگ سنّي و سنّي ها تا به حال تحقيقات زيادي کرديم کسي نيست که منکر امام زمان (عليه السّلام) باشد. حتّي علماي وهّابي، شايد متعصّب ترين فرق اهل سنّت وهّابيها هستند که حتّي سنّي ها با آنها گرم نيستند.

و بالاخره فکر نمي کنم در عالم اسلام از مسلمانها کسي منکر آن حضرت باشد حتّي چهار امامي ها و شش امامي ها معتقد به يک فردي هستند که در آخرالزمان ظهور مي کند و دنيا را پر از عدل و داد مي نمايد و امامي را قائلند.

در اين رابطه اهل سنّت کتابهاي زيادي هم نوشته اند. کتابي که جمع آوري روايات اهل سنّت است به نام المهدي است که به فارسي ترجمه شده و کتاب ديگري به نام منتخب الاثر است که تمام روايات اهل سنّت در آنجا جمع آوري شده. شايد متجاوز از چند هزار روايت از اهل سنّت در مورد امام زمان (عليه السّلام) مطرح شده است. لذا آنها اعتقاد به امام زمان (عليه السّلام) دارند. و امّا اينکه چرا يک عدّه معجزات را مي بينند و به اهل بيت (عليهم السّلام) ايمان نمي آورند؟ اوّلا معجزات خيلي مستقيم به ما شيعيان هم که کنار قبر امام رضا هستيم نرسيده و به آنها هم به طريق اولي نرسيده. انسان اگر توجّه به يک چيزي نداشته باشد ممکن است از کنارش با غفلت عبور کند. بعد هم معجزه از چيزهائي است که خيلي مسائل را اثبات نمي کند. اين را بدانيد که اعتقادات را بايد از راه علم و عقل بدست آورد. معجزه فقط آرامش مي دهد ايمان بوجود مي آورد. مثلا يک اعتقادي را که پيدا کرده وقتي معجزه را مي بيند مثل کشتي است که يک جا پهلو گرفته و در حال تلاطم نيست اين معجزه آرامش مي دهد. هيچ وقت سلمان و ابوذر نيامدند از حضرت پيغمبر (صلّي اللّه عليه و آله و سلّم) معجزه بخواهند معجزه هم اگر بوده به آنها آرامش داده. وقتي حضرت ابراهيم عرض مي کند:

رَبِّ اَرِني کَيْفَ تُحْيِ الْمَوْتي [1] .

به من نشان بده خدايا چگونه مرده را زنده مي کني. خداي تعالي مي فرمايد:

أَوَلَمْ تُؤْمِنْ [2] .

يعني هنوز آرامش پيدا نکردي؟ مي گويد:

ايمان و اعتقاد دارم پيامبر تو هستم ارتباط با تو دارم ولکن لِيَطْمَئِنَّ قَلْبي [3] .

اطمينان يعني آرامش، ولکن آرامشي مي خواهم و کار معجزه آرامش دادن است. وگرنه اگر شما الان از يک مسيحي که بسيار تبليغات دارند و اکثر فيلمهاي مذهبي که در تلويزيون نمايش مي دهند تصادفا مربوط به کليسا و کشيشهاي مسيحي است و کراماتي که آنها اظهار مي کنند. شما هر چه اينها را مي بينيد ايمان به مسيحيّت نمي آوريد. امّا براي خود مسيحيها آرامش مي دهد. مثل يک بنائي است که ساخته شده و معجزه آب و رنگي به اين ساختمان مي دهد وگرنه اعتقادات بايد با دلائل عقلي پياده شود و حتّي گاهي شده بعضيها با معجزه به يک ديني گرويده اند امّا پايه هاي دينيشان خيلي سست است به جهت اينکه يک چيزي شبيه اين اگر از دين ديگري ببينند باز به آن طرف مي گروند. روي اين اصل اگر ما صدها کرامت از کليسا و کنيسه و حتّي معبد هندوها ببينيم و از قادريه و علي اللّهي ها که کارهاي عجيب و غريبي مي کنند چيزي ببينيم اين طور نمي شود که جزء آنها بشويم. در فکر مي رويد که اين کار چطوري مي شود و در شما آن اثر ايماني را پيدا نمي کند. امّا در خود آنها يک آرامشي ايجاد مي کند يعني معجزه آن قدر کاربرد عميقي ندارد بخصوص براي دانشمندان و عقلا که همه چيز را با عقل و فکر مي سنجند.