پاسخ ما:

بله همين طور است کساني که ادّعاي ارتباط و ملاقات با آن حضرت را بکنند دروغگو هستند زيرا در زمان غيبت صغري آن هم نه به اختيار خود انسان بلکه به انتخاب امام زمان (عليه السّلام) يک نفر بوده که با حضرت ارتباط داشته و سؤالات را از طرف مردم مي برده و از آن حضرت مي پرسيده و به مردم جواب آقا را مي داده است و وقتي اين شخص از دنيا مي رفته دوّمي مي آمده و دوّمي از دنيا مي رفته سوّمي مي آمده. وقتي سوّمي از دنيا رفته چهارمي آمده و چهار نفر هم بيشتر نبوده اند. حتّي در همان زمان شيخ کليني با آن عظمت و جلالت بوده که صاحب اصول کافي است و شيخ صدوق که حضرت عسکري (عليه السّلام) درباره اش مي فرمايد:

اي شيخ ما، و اي مورد اعتماد ما، اي فقيه ما، اينها بوده اند. امّا حسين بن روح مثلا واسطه ملاقات بوده. چون يک نفر واسطه بوده و رفت و آمد مي کرده آن زمان غيبت صغري گفته مي شد يعني غيبت هست ولي به هر حال راهي هم به امام زمان (عليه السّلام) هست. آن هم خيلي کم از آن راه استفاده مي شده. فکر نکنيد همه مردم در خانه حسين بن روح براي سؤال صف مي کشيدند و سؤال خود را مي پرسيدند، بلکه زماني بوده که شيعيان و آن هم علماي شيعه مي رفتند و سؤالاتي در مشکلاتشان مي کردند. حضرت هم خيلي مشکل جواب مي دادند. اين طور نبوده که هر نامه اي را ببرند فورا جواب داده شود. امام (عليه السّلام) مي خواستند مردم شيعه را براي غيبت کبري آماده کنند و علّت غيبت صغري اين بوده است. مردم شيعه هر وقت سؤال داشتند در خانه امام عسکري مي رفتند و سؤالشان را مي کردند حالا غيبت کبري مي خواهد انجام بشود و رابطه قطع گردد. و در غيبت صغري مدّتي محبّت کردند و يک رابطه مختصري قرار دادند که مردم شيعه دچار ناراحتي نشوند، غيبت صغري تا حدود 69 سال طول کشيد و وقتي مردم آماده شدند، غيبت کبري شروع شد.

مثل خورشيد که وقتي مي خواهد غروب کند يک دفعه تاريک نمي کند چون اگر يک دفعه تاريک شود انسان دچار ناراحتي مي شود بلکه آرام آرام نورش را جمع مي کند سپس غروب مي کند و اين را غيبت صغري مي گويند.

غيبت کبري به اين معني است که رابطه به اين شکل ولو براي يک نفر نيست و حتّي يک نفر هم نمي تواند ادّعا کند که من حتّي براي ده سال ديگر از امام زمان (عليه السّلام) يک ملاقات گرفته ام.

بعضي از عوام و افراد نادان از بعضي جاهل تر از خود مي پرسند شما از امام زمان چه مي خواهيد و يادداشت مي کنند که من به امام زمان (عليه السّلام) حاجت شما را مي گويم. اينها در حقيقت ادّعاي بابيّت مي کنند علي محمّد باب و افرادي از اين قبيل مي فهميدند و ادّعاي بابيّت مي کردند ولي اينها نادانانه ادّعاي بابيّت مي کنند. البتّه نمي خواهيم بگوئيم هيچ کس با امام زمان ارتباط ندارد افرادي که ارتباط دارند حتّي نزديکترين افرادشان نمي دانند و نبايد بفهمند و اگر بفهمند همان هم ادّعاي بابيّت است يعني اينها مي شوند باب براي همان يک فردي که به او اطّلاع داده اند. بنابراين در زمان غيبت کبري و حتّي در ظهور صغري تا وقتي حضرت تشريف بياورند هيچ کس ارتباط با اختيار خودش با امام زمان (عليه السّلام) ندارد و اگر دارد احدي حتّي نزديکترين افرادش نمي داند.

چون آن 313 نفر با حضرت ارتباط دارند ولي آنها حتّي تک تک آنها فقط خودشان ارتباط دارند و کس ديگري نمي داند. اگر کسي گفت:

آقا من ارتباط دارم و حتّي خبر آورد که آقا چنين گفته اند، همه بدانند که او دروغگو است حالا يک وقت است مي گويد من يک برخوردي کردم و چنين فرمودند که براي تو بگويم حرفي نيست. امّا اگر امتحانش کرديد و پرسيديد:

آيا مي شود يکي دو سؤال ديگر بپرسي، و او گفت:

بله. در ملاقات بعدي به ايشان خواهم گفت، بدانيد اين آقا دروغگو و کذّاب است چون دستور آمده که بگوئيد اين گونه افراد کذّابند. وهو مفتر کذّاب.