بازگشت

منظور از آيه يوم يأتي بعض ايات ربک لا ينفع نفسا ايمانه الم ت


در آيه شريفه يَوْمَ يَأْتي بَعْضُ اياتِ رَبِّکَ لا يَنْفَعُ نَفْسا ايمانُه الَمْ تَکُنْ امَنَتْ مِنْ قَبْلُ اَوْ کَسَبَتْ في ايمانِه اخَيْرا [1] .

منظور چيست؟ پاسخ ما:

ظاهر آيه مال قيامت است. امّا با استفاده از تفسير و همين زيارت آل يس مربوط به زمان رجعت و زمان ظهور است، که وقتي کار از کار گذشته و شمشير را به اصطلاح، حضرت آورده روي سر طرف گرفته، او بگويد من ايمان آوردم، ايماني که در موقع ظهور بايد افراد بياورند ايمان شمشيري نيست ايماني است که بايد با تحقيق و رشد فکري بياورند. از زمان ظهور تا زماني که حکومت حضرت در سراسر عالم مستقر مي شود حدودا گفته اند هشت سال طول مي کشد در اين مدّت هشت سال علم و دانش پخش مي شود و افراد از علم و دانش گسترده اي استفاده مي کنند و کم کم گرايششان به اسلام زياد مي شود و بلکه همه مردم متوجّه حقيقت مي گردند و مسلمان مي شوند. اين طور نيست که وقتي حضرت تشريف آوردند فقط شيعه قبول شود و بقيّه بايد کشته شوند. مخصوصا با توجّه به اينکه دنيا پر از ظلم و جور شده که آن حضرت مي خواهد آن را پر از عدل و داد کند يعني آن ظلم و جورها را سرکوب کنند. معني اين جمله اين نيست که ظالمين را سرکوب کنند و از بين ببرند و هر گناهکاري را از بين ببرند مسلّما بالضرورة اين منظور نيست. منظور اين است که اگر با واقعيّت، با علم و دانش. با علومي که از معارف قرآن آن حضرت بين مردم پخش کرده اند و همه فهميده اند ولي در عين حال بعضي حاضر نيستند زير بار بروند و منتظر فرصت هم هستند که اگر زمينه اي پيدا کنند ضربه به حکومت امام زمان (عليه السّلام) وارد کنند حالا در اين وضعيّت حضرت وليّ عصر (عليه السّلام) شمشير را روي سر اين فرد گرفته و او در اينجا مي گويد که ايمان آوردم، چون اين فرد تا اينجا ايمان نياورده و بعد مثل ابوسفيان با شمشير ايمان آورده و بعد هم زير ايمانشان مي زنند و فساد مي کنند، امام زمان (عليه السّلام) از سنخ آن انبياء و ائمّه اي نيست که اين جهت را حفظ کند و بگذارد چنين افرادي در عالم بمانند. اينجا بايد کار يکسره شود هشت سال است که معارف بيان مي شود و برايش طرف مسأله و حقيقت ثابت شده ولي او باز هم مي خواهد فسادش را ادامه دهد، آيه شريفه همين مطلب را مي فهماند. که وقتي براي کسي حجّت تمام شد و ايمان نياورد و فساد کرد وقتي حکومت مستقر گرديد ديگر ايمان آن وقت فائده اي ندارد زيرا اين فرد وقت شناس و يا ابن الوقت است و بعد قطعا فساد مي کند اين افراد را حضرت وليّ عصر (روحي فداه) مي کشد و يان ايمان ظاهري براي او ديگر فائده اي ندارد.


پاورقي

[1] سوره انعام آيه 158.