پاسخ ما:

ظاهر مطلب اين است که لازمه زندگي در کره زمين بايد به طور عادي و معمولي باشد. و آن حضرت هم مثل ما زندگي کنند. با اين تفاوت که ما گاهي آن قدر مي خوريم که مريض مي شويم که حضرت اين کار را نمي کند، گاهي از آب و هواي بد استفاده مي کنيم که حضرت اين کار را نمي کنند، گاهي سيگار مي کشيم و ريه هايمان را خراب مي کنيم و خودمان را مبتلا به سرطان مي کنيم که حضرت اين کار را نمي کنند، حضرت زندگي عادي پاک و پاکيزه مطابق شئون امامت و راهنمائي الهي دارد که اگر کسي بخواهد کُپي زندگي حضرت وليّ عصر (عليه السّلام) را مو به مو انتخاب کند، شايد مثل ايشان عمرش هم زياد بشود و هميشه سالم و راحت باشد و قطعا هم امام عصر (عليه السّلام) چون در بين ما زندگي مي کنند، بايد با شرائط ما هم زندگي کنند، منتهي ما امام نيستيم و او بايد امام ما باشد ولي چون منحرفيم، رسومات و چيزهاي ديگر امام ما هستند. زندگي معمولي که همه مي کنند. امام ما است، عادت، امام ما است، مردم، امام ما هستند. مثلا اگر هيچ ميل به صبحانه نداشته باشيم چون همه نشسته اند و دارند صبحانه مي خورند، ما هم مي خوريم. هنوز وقت نهار نشده، شکممان سير است، ولي سفره را انداخته اند چکار مي شود کرد، بايد نهار را خورد، بايد در مجالسي که وقت را هدر مي دهد و اعصاب را خورد مي کند و گاهي گناهان کبيره انجام مي شود رفت چون رسم است، اينها امامت بر ما دارند، ولي حضرت وليّ عصر (روحي فداه) بايد بر همه امام باشد، يعني آنچه او مي کند بايد سرمشق ما باشد و براي انسانها امام باشد و امامت داشته باشد.