آيا ملاقات با امام زمان تابع چه شرايطي است و آيا براي همگان
پاسخ ما:
اين مسأله خيلي مهم است، در زمان غيبت صغري خود امام عصر (عليه السّلام) يک راهي براي ملاقات افراد خاصّي که همان چهار نايب خاص آن حضرت و بعضي از خوبان بوده اند، باز فرموده بود، براي اينکه مردم يک دفعه در تاريکي مطلق غيبت فرو نروند، بلکه بايد خودشان را آماده براي غيبت کبري بکنند. امّا وقتي که غيبت کبري شروع شد، شروع غيبت کبري با اين عبارت بود، که بعد از اين جريان هر کس ادّعاي مشاهده بکند، افترا زننده و کذّاب است، ادّعاي مشاهده يعني يک نفر پيدا بشود بگويد من اجازه دارم که هر وقت بخواهم خدمت امام زمان (عليه السّلام) برسم، سؤالاتم را بپرسم و جواب يا براي خودم يا براي ديگري بگيرم. اگر کسي يک چنين ادّعائي کرد، شما بدانيد که اين شخص مطلقا دروغگو است، به جهت اينکه بابيّت ديگر قطع شده است، ارتباط و ملاقات خصوصي که در اختيار شخص باشد، با امام زمان (عليه السّلام) ديگر نيست، البتّه خود حضرت هر کس را که صلاح بدانند به او ملاقات مي دهند ولي اين طور نيست که هر کسي هر چه هم اهل تقوي باشد با يک کاري مثلا چهل شب جمعه به مسجد جمکران برود يا چهل شب چهارشنبه به مسجد سهله برود و حضرت را ملاقات کند. اگر بنا بود که با اين اعمال کسي موفّق بشود. بالاخره راهي باز مي شد و همه اين کار را مي کردند و ظهور انجام مي شد و مردم آن حضرت را از غيبت کبري بيرون مي آوردند بنابراين ملاقاتهائي که انجام مي شود تفضّلاتي است که حضرت مي کند حالا يک نفر روي صافي و پاکي خودش فکر کرده که اگر اين رياضت را بکشد، بيشتر احتمال دارد که خدمت حضرت برسد، حضرت هم اظهار لطفي مي کنند، نمي شود که اين يک برنامه عمومي باشد و بلکه برنامه يک شخص خاصّي هم نمي تواند باشد، حضرت بقيّة اللّه به هر که صلاح بداند ملاقات مي دهد، تا به حال آنچه هم ملاقات با حضرت انجام شده همين طوري بوده است.
پس اين سؤال که ما چه کنيم تا خدمت حضرت برسيم؟ اصلا غلط است، هيچ کاري نمي توان کرد چون راه بسته است، مسدود است، فرمود:
فمن الدّعا المشاهدة فهو مفتر کذّاب امّا ملاقات افراد با امام زمان که اختيار کار در دست حضرت باشد، شايد براي بعضي چندين بار اتّفاق بيفتد مثل سيّد بحرالعلوم يا سيّد بن طاووس که اين موفّقيّت را داشتند، پس ملاقات با خواست حضرت ميسّر است و به هيچ وجه با اختيار ما ميسّر نيست، در رواياتي هم که هست کسي که ادّعاي رؤيت بکند کذّاب است، منظور اين است که با اختيار خودش ادّعاي ملاقات و مشاهده بکند.