پاسخ ما:

بدون ترديد ملاقات با آن حضرت به دو نوع است:

يکي ملاقات روحي با امام زمان (عليه السّلام)، يعني روي معرفت کامل، با توجّه به اين که او امام مفترض الطّاعة است و اين شخص پيرو او است و با توجّه به اينکه او عين اللّه است، وجه اللّه است، يداللّه است، صفات عاليه الهي را دارد و بلکه مظهر آنها است.

و انتظاري که از ملاقاتش دارد اين است که از آن حضرت کمالات روحي مي خواهد، اين نحوه ملاقات مال اهل معرفت و اين يک ملاقات بسيار خوبي است.

نحوه ديگر ملاقات، اين طور نيست و فقط آقا را در يک لباسي ديده و بعدها متوجّه شده که به اين دليل ها او امام زمان بوده و فقط مي خواهد که چشم و ابروي امام زمان (عليه السّلام) را ديده باشد، دنبال جنبه هاي ظاهري مي گردد، اين طور ملاقات مربوط به کمالات انسان نيست. پيغمبر اکرم (صلّي اللّه عليه و آله) که بالاتر از امام زمان (عليه السّلام) بوده، ابوسفيانها و بعضي از منافقين هر روز پيغمبر را مي ديدند، کمالي هم از آنها معروف نيست آنچنان که از اويس قرني که اصلا پيغمبر (صلّي اللّه عليه و آله) را نديد ولي ملاقات روحي با آن حضرت داشت، معروف است.

حضرت وليّ عصر (عليه السّلام) هم با پيغمبر اکرم و ائمّه اطهار (عليهم السّلام) فرقي نمي کند. پس اگر انسان با معرفت، با کسب فضيلت از محضر حضرت با ايشان ملاقات کند، دليل بر کمالاتش است امّا اگر با معرفت نباشد و تنها يک صورتي، يک چشم و ابروئي ديده باشد، مهمّ نيست. شايد هر روز صدها نفر به محضر حضرت مشرّف مي شوند و حضرت را مي بينند، چون آن وجود مقدّس در بين ما زندگي مي کند و طبعا همه او را مي بينند که يا بعد و يا همان موقع او را مي شناسند و يا اينکه اصلا براي هيچ وقت او را نمي شناسند که طبيعي است اين ملاقات دليل بر کمالات کسي نمي شود ولي بي فائده هم نيست.