توضيح اين مطلب لازم است که مجموع راويان احاديث بخش اول (يعني حديث «من مات ولم يعرف...») عبارت از هفت نفر از صحابه پيامبر اکرم (ص) و راويان مورد قبول اهل تسنن بوده اند که بنوشته ذهبي در «الکاشف» صاحبان صحاح سته همه از يک يک اين هفت نفر بطور فراوان نقل روايت کرده اند وعملا صدق گفتار وصحت روايات آنها را تاييد واعلام نموده اند واسامي آنها بدين قرار است:

1 ـ زيد بن ارقم درگذشته (68) الکاشف 1 / 336 شماره 1738

2 ـ عامربن ربيعه عنزي درگذشته (کمي قبل ازعثمان) الکاشف 2 / 54 شماره 2549

3 ـ عبد الله بن عباس درگذشته (68) الکاشف 2 / 100 شماره 2829

4 ـ عبدالله بن عمربن خطاب درگذشته (74) الکاشف 2/112 شماره 2901

5 ـ عويمر بن مالک معروف به ابوالدّرداء درگذشته (32) الکاشف 2/358 شماره 4388

6 ـ معاذ بن جبل درگذشته (18) الکاشف 3 / 153 شماره 5511

7 ـ معاويه بن ابي سفيان درگذشته (60) الکاشف 3 / 157 شماره 5617

واما راويان احاديث بخش 2 (که مُصدّر به «من خرج» و «من فارق» و «من خلع» و امثال اين کلمات است) عبارتند از نامبردگان فوق به اضافه:

1 ـ ابوهريره دوسي درگذشته (57 / 59)

2 ـ انس بن مالک درگذشته (93) که بنوشته ذهبي در «الکاشف» ـ 3 / 385 تحت شماره 433 بخش کني و 1 / 140 بشماره 483 ـ اين دو نيز در تمام صحاح سته بطور فراوان از آنهانقل حديث شده است.

اکنون که اجمالي از بحث و بررسي پيرامون حديث مربوط به امام شناسي همه ائمه بر حق اسلام ــ از جمله امام مهدي موعود ــ بنظر رسيد، مي پردازيم به بررسي مشخصات و ويژه گي هاي احاديث مختص به حضرت مهدي و ديگر مطالب و مسائل مربوط به شئون آن حضرت: