همچنانکه در بحث وبررسي پيرامون حسيني بودن حضرت مهدي منتظر خاطرنشان گرديد که از طرف محمد بن عبدالله معروف به نفس زکيه (اولين مدعي دروغين مهدويت در اسلام) يا از طرف محمد بن عبدالله منصور دوانيقي (خليفه عباسي و دومين مدعي دروغين مهدويت) فراز «واسم ابيه اسم ابي» به حديث پيامبر اکرم (صلي الله عليه وآله) که فرمود: «المهدي اسمه اسمه» اضافه شد و تنها در سنن ابي داود و سنن ابن ماجه مندرج گرديد، تا مهدي موعود «محمد بن عبداللّه» تلقي شود و مهدويت کسي که خود هم نام باپيامبر است و پدرش همنام با پدر پيامبر، جا اندازي و قابل قبول گردد ومهدويت «محمد بن الحسن العسکري» از اعقاب و فرزندان حسين بن علي به دست فراموشي سپرده شود.

اين موضوع در عين حالي که طبق نظر علماي حديث شناس سني ساخته گي بودن آن ثابت و مسلم و شرحش به نظر رسيد، تا هم اکنون بين ببعض نويسندگان سني و بخصوص سني هاي وهابي مطرح است که مي گويند: «مهدي، محمد بن عبدالله است»!

اکنون با توجه به تعداد يکصد و دوازده نفر از علما و مورخين نامبرده سني که هريک اعتراف کتبي به ولادت حضرت مهدي در سنه 255 هجري نموده و همه آنها آن حضرت را بدون شک وترديد بلکه بطور مسلم و قاطعانه فرزند امام حسن عسکري(عليه السلام) (امام يازدهم شيعه) معرفي و اعلام کرده اند.

و اضافه بر اين عده تعداد چهارده نفر ديگر از اعلام تاريخي سني در کتاب ارزشمند و پرمايه «دفاع عن الکافي» تأليف آقاي سيد ثامر هاشم حبيب عميدي، معرفي شده اند که مجموعا 126 نفر اعتراف به ولادت آن حضرت نموده اند، ديگر جاي هيچ گونه حرف و نقلي براي مهدي فرزند امام حسن عسکري بودن، و ساختگي بودن فراز «واسم ابيه اسم ابي» بر جاي نمانده که متاسفانه بعد از اين همه بحث و گفتگو و نقليات حديثي و اعترافي پيرامون فرزند امام عسکري بودنِ مهدي منتظر، يک سني متجدد مآب و غرب زده با انکار صاحب فرزند بودن امام حسن عسکري، مشت خيانت خود راباز کند و آبروي خود را به باد دهد.

آري دکتر عبداللّه غفاري در نوشته هاي گزارشي خود به عنوان «پروتوکلات آيات قم» ــ ص 11 چاپ 1411 هجري، 1991 م، ــ وانمود کرده که تاريخ مي گويد امام حسن عسکري درگذشت و فرزندي برجاي نگذارد و امام مهدي منتظر متولد نشده!.