اوصاف آن حضرت با دقت تمام از زبان پيامبر صلي الله عليه وآله و ائمه عليهم السلام بيان شده است.

شايد فلسفه اين امر بدان جهت بوده که با ذکر اين اوصاف جلوي هر کسي را که قصد داشته ادعاي مهدويت بکند، بگيرند.

چرا که مسأله ظهور امام مهدي در آخر الزمان يکي از ضرورتهاي ديني هم شده بود.

واز آنجا که فراهم آمدن تمام اين صفات و ويژگيها، که در روايات اسلامي ذکر آنها رفته، در شخص مدّعي مهدويّت امکان ناپذير است بنابراين باعث مي شود تا دروغ او پيش مردم فاش شود.

درباره اوصاف آن حضرت چنين آمده است: 1 - رسول خدا صلي الله عليه وآله اوصاف حضرت مهدي را چنين بيان مي فرمايد: مهدي از من است، او بلند پيشاني است و داراي بيني باريکي است که ميانش اندک بر آمدگي دارد.

مهدي از فرزندان من است.

چهره اش چون ماه تابان است.

چشمان گردي دارد.

رنگش، رنگ عربي و بدنش، بدن اسرائيلي است.

صورتش مثل دينار (گرد و سرخ) است.

دندانهايش چون اره (تيز و براّن) و شمشيرش چون سوزش آتش است.

2- امام علي عليه السلام نيز در توصيف حضرت قائم چنين مي فرمايد: مهدي ديدگاني مشکي دارد و موهايي پر پشت.

او داراي چهره سرخ و پيشاني نوراني است.

صاحب خال و علامت است.

عالمي است غيور دانائي است که اخبار گذشتگان را داراست.

ساحت و درگاهش از همه شما گشاده تر و دانش او از تمام شما افزون تر و بيش تر از همه شما به جاي آرنده صله رحم است.

به مرغ (که در آسمان پرواز مي کند) اشاره مي کند و در دستش فرومي افتد، و شاخي (خشک) در زمين مي کارد،سبز مي شود و برگ مي آورد.

3 - امام حسين عليه السلام در باره اوصاف آن حضرت نيز چنين مي فرمايد: مهدي را از روي سکينت و وقاري که دارد و همچنين دانش او به حلال و حرام و نيازمندي مردم به او و بي نيازي او از مردم مي شناسيد.

4 - امام باقر عليه السلام اوصاف امام مهدي را چنين بيان کرده است: سياهي چشمانش تابنده و پنجه هايش قوي و زورمند است و زانوانش بزرگ و شکمش فربه است.

پشت او دو خال است، خالي به رنگ پوستش و خالي همانند خال پيامبر، ابروانش به هم پيوسته است، ديدگانش از کثرت شب بيداري و عبادت آشکار است، سياهي چشمانش تابنده است.

در صورتش اثري (خالي) است، سينه اش فراخ است، شانه هايش را (به دو طرف بدنش) رها مي کند و سر استخوانهاي کتفش بزرگ و درشت است.

5 - امام صادق عليه السلام نيز در باره اوصاف آن حضرت فرموده است: مهدي خوش سيما و گند مگون است که به سرخي مي زند، ابرو کمان و نوراني است و سياهي چشمانش بغايت سياه است، چشمان فراخ دارد، بالاي بيني اش بر آمده است، بيني عقابي دارد و پيشاني بلند.

او خاشع است و نازک مثل شيشه، هيبتش مردم را مي ترساند، به مردم و دلها نزديک است، شيرين گفتار و خوش سيماست، ساقهايش باريک است وبدني نيرومند دارد، چون بر کوه بانگ زند صخره ها از هم بپاشندوفروريزند، دست بربنده اي نمي نهد جز آنکه دلش همچون پاره هاي آهن (سخت و نيرومند) مي گردد، نه بسيار بلند بالاست و نه بسيار کوتاه بلکه ميانه قامت است، سَرِ گرد دارد و سينه فراخ، بلند پيشاني است و ابروهايش پيوسته است، بر گونه راستش خالي است گويا دانه مشک است که بر قطعه عنبر ساييده باشند.

6 - امام رضا عليه السلام نيز اوصاف امام را چنين بيان کرده است: او شبيه من و شبيه موسي بن عمران است.

هاله هايي از نور او را احاطه کرده که به پرتو قدس درخشيدن گيرد.

داراي اعتدال اخلاق است و رنگي شاداب دارد.

در هيأت بدني به رسول خدا صلي الله عليه وآله شبيه است.

نشانه اش آن است که (از نظر سن) سالخورده است امّا سيماي جوان دارد تا آنجا که بيننده او را چهل ساله يا کمتر مي انگارد.

ديگر از علايم او آن است که تا گاه مرگ و با وجود گذشت روزها و شبها، اصلاً پير نمي شود. [1] .