سخن آخر
از هزار و صد و شصت و يک سال پيش، يعني از زمان ولادت آن حضرت عليه السلام در سال 255 هجري تا اين سال يعني 1416 هجري، سرور ما امام مهدي عج درميان سجده کنندگان است و شبها را با تهجّد براي خدا زنده نگاه مي دارد و روزها رابه عبادت و تسليم در برابر پروردگار جهانيان سپري مي کنند.
او منتظر فرا رسيدن لحظه ياري است، تا زماني که خداوند به او اجازه فرج دهد.
آن حضرت نيز همانند ديگر مؤمنان از خداوند فرج نزديک را خواستار است و در نتيجه به برترين اعمال امّت محمّدصلي الله عليه وآله يعني انتظار فرج مشغول است.
آه که چه آبرويي در پيشگاه خداوند دارد! پس حاجتهاي خود را فراروي خويش قرار دهيم و با توسّل به او از پروردگارمان بخواهيم که اين اندوه را از امّت رنجديده ما بزدايد.
بياييد او را به هنگام شدّت يافتن دشواري بخوانيم و پروردگارمان را به بنده صالحش که براي نصرت بندگان مستضعف خود او را ذخيره داشته، سوگند دهيم تاعذاب را از ما بردارد.
بياييد خدا را بخوانيم و با جديّت از او بخواهيم که سيماي تابانش را به مابنماياند و ما را در جرگه ياران و ياورانش قرار دهد.
ان شاء اللَّه