اَللَّهُمَّ عَظُمَ الْبَلاءُ، وَ بَرِحَ الْخَفآءُ، وَانْکَشَفَ الْغِطآءُ، وَانْقَطَعَ الرَّجاءُ، وَضاقَتِ الْأَرْضُ وَمُنِعَتِ اَلسَّمآءُ، وأَنْتَ الْمُسْتَعانُ وَعَلَيْکَ الْمُعَوَّلُ فِي الشِّدَّةِ وَالرَّخآءِ.

خدايا سختي گران شد، وکار روشن گشت، و پرده فرو افتاد، و اميدقطع شد، و زمين تنگ گرديد، و آسمان باز داشته شد، و تويي ياري گرفته شده، وبه درگاه توست شکايت، و در شدّت و راحت تکيّه برتوست. [1] .