بازگشت

رجعت، روزگار بازگشت ائمة


حضرت امام جعفر صادق عليه السلام:

«اِنّ لِعَلِيٍّ (عليه السلام) فِي الاَْرْضِ کَرَّةً مَعَ الْحُسَيْن، اِبْنِه صلوات الله عليهما.» [1] .

«بدرستي که براي (اميرالمؤمنين) علي عليه السلام و فرزندشان حسين صلوات الله عليهما بازگشتي به اين زمين خواهد بود.»

اگر چه در طول تاريخ، هميشه اهل باطل بر اهل حق چيره بوده اند، و فرياد حقّ و حق خواهي را در کام استکبار خويش خاموش کرده اند، و آن روزگار سياهي که بر سر بشرّيت آورده اند، حقّ تلافي آن در دنيا ادا نمي شود.

امّا چنين نيست که هميشه دنيا هم به کام آنان بچرخد و روزگاراني خواهد رسيد که بهترين خوبان عالم، دوباره به اين عالم باز گردند و آن چنان که بايد در دنيا حکومت شود حکم فرما مي شوند.

چرخ گردون گر دو روزي بر مرداد ما نگشت دائماً يکسان نماند حال دوران، غم مخور

آري ائمه ما در آن زمانه به اين عالم باز خواهند گشت، و از آن



[ صفحه 94]



بزرگواران چنين روايت آمد:

«از ما نيست کسي که به بازگشت ما ايمان نداشته باشد.» [2] .

آن بزرگ راستگويان و مولاي موحدان، اميرمؤمنان علي بن ابي طالب سلام الله عليهما به اين عالم باز خواهند گشت، و براي وجود مطهّرش قبّه گاهي و بارگاهي مجلل در نجف بپا خواهد شد، [3] و حسين شهيدش عليه السلام نيز باز خواهد آمد [4] ، و آن روز روزگاري دگر خواهد بود، و بايد که از عمق جان زمزمه کبوتران منتظر را بر نهر زبان جاري کرد، و هم راه با جامعه «جامعه» خوانان چنين سرود.

«وَ جَعَلَني مِمَّنْ يَقْتَصُّ اثارَکُمْ.... وَيُحْشَرُ في زُمْرَتِکُمْ، وَ يَکِرُّ في رَجْعَتِکُمْ، وَ يُمَلَّکُ في دَوْلَتِکُمْ.» [5] .

و چنين حکايت شده که صادق آل محمّد عليهم السلام، زير لب هاي مبارک، اين شعر را ترنّم مي فرمود:

لکلّ اُناس دَولَةٌ يَرقَبُونَها وَ دَولَتُنا في آخرِ الدَّهر يظهر [6] .



[ صفحه 95]





آياته الکثيرة المعيّنة

ظاهرة جلية مبيّنة




پاورقي

[1] بحار الانوار ج 53 ص 74 حديث 75.

[2] حضرت امام صادق(عليه السلام): «ليس منّا من لم يؤمن بکرّتنا» بحار الانوار ج 53 ص 92 حديث 101.

[3] «ثم يخرج الصديق الأکبر اميرالمؤمنين علي بن أبي طالب (عليه السلام) و ينصب له القبّة بالنجف.»

بحارالانوار ج 53 ص 16.

[4] «سئل عن الرجعة أحق هي؟ قال: نعم. فقيل له من أوّل من يخرج؟ قال: الحسين يخرج علي أثر القائم(عليهما السلام).» بحار الانوار ج 53 ص 103 حديث 130.

[5] مفاتيح الجنان، زيارت جامعه کبيرة.

[6] يعني: هر دسته از مردم را دولتي است که انتظار آن را مي کشند، و دولت ما (آل محمد عليهم السلام) در پايان روزگار ظاهر مي شود. منتهي الآمال: ج 2 فصل دوم، ذکر جمله اي از خصايص حضرت صاحب الزمان، خصيصه 46.