حضرت رسول اکرم صلي الله عليه و آله:

«يَخْرُجُ الْمَهْدِيُّ وَ عَلي رَأسِه غَمامَةٌ فيها مُناد يُنادي: هذَا الْمَهْدِيُّ خَليفَةُ اللهِ، فَاتَّبِعُوهُ.» [1] .

«حضرت مهدي عليه السلام قيام مي کند در حالي که بالاي سرش ابري است که منادي از درون آن صدا مي زند: اين مهدي خليفه خداست، از او پيروي نماييد.»

از آن جا که همه چيز و همه کس بايد به درگاه اين خاندان مطهّر، افتاده و به خشوع و خضوع در آيند، و در اطاعت ايشان سر بسپارند [2] ، و اراده حق بر اين تعلق گرفته که باقي مانده [3] اين خاندان را به جهانيان بشناساند، تا همگي به او ايمان آورند، و عذر و بهانه اي باقي نماند.

خداوند متعال در هنگامه قيام ابر سفيدي را مأمور ساخته تا از بالاي سر او سير کند، و در همه جا سايه بر آفتاب وجودش بيافکند، و از ميان اين



[ صفحه 84]



ابر ندائي برخيزد که شعاع صوتش مشرق و مغرب، عرش و فرش و جنّ و انس را فرا گيرد:

«اين مهدي خليفه و جانشين خداست، پيرويش نماييد، او مهدي آل محمّد عليهم السلام است که فرشِ داد بر تمام زمين بگسترد و مائده عدالت او سفره زمين را مملوّ نمايد.» [4] .



[ صفحه 85]





يطفي نار الفتنة المستنکرة

في عهده بقتل اُسّ الکفرة



و إنّه الدّجال اسّ الفتن

عليه الف بل الوف اللعنة