حضرت امام محمّد باقر عليه السلام:

«يُعَمَّرُ الرَّجُلُ في مُلْکِه حَتّي يُولَدُ لَهُ اَلْفُ ذَکَر.» [1] .

«به مردان ملک او عمرهاي طولاني داده شود، تا اين که مرد هزار پسر برايش متولد شود.»

بشر هماره مي کوشيده و شربت تلخ رنج مي نوشيده و لباس کاوش و جستجو بر تن مي پوشيده تا شايد بتواند در معدن هستي گوهر بقاء را بيابد و ساعتي بر عمر خويش بيافزايد، و در پناه اين ساعت دمي بياسايد.

اما هرگز به کليد اين گنج طلائي دست نيافت، و پاي فتح او به قله بلند اين راز نرسيد.

ولي عصر ظهور دوران تحقق آرمان هاي ديرين و شيرين بشري است، چيزهايي را که قرن ها به دنبالش شتابان دويده و بسا در طلب او کارش به وادي حسرت کشيده و نا اميد در بستر مرگ آرميده و نشاني از آن نديده، اکنون در پيش پاي خويش افتاده مي بيند.

آري مردان شيعه در زير پرچم حکومت پيشوايشان به قدري عمر



[ صفحه 78]



کنند که از نسل خويش هزار مرد ببينند و از شاخه تماشاي اولادشان ميوه هاي لذّت بچينند، و هرچه قد آن ها رشد کند، لباسها نيز با آن ها رشد مي کند، و هرگز رنگ آلودگي و کثافت بر لبايشان ننشيند، و دائما پاکيزه و پاک باشد، و هرگاه اراده کنند لباسشان به هر شکل و رنگي که بخواهند در آيد. [2] .

خدايا کي شود که عمر گران غيبت سر آيد، وآن محبوب دل ها از در درآيد.



[ صفحه 79]





و الناس إذ طلعته يرونا

بنوره عن نورها يغنونا