بازگشت

دوران امن و امان


حضرت امام جعفر صادق عليه السلام:

«وَ آمَنَتْ بِهِ السُّبُلِ.» [1] .

«و راه ها به وسيله او امن شوند.»

چه زيبا بهاري است و خوش روزگاري که بشر به خواب شيريني نديده و کام روزگار هرگز چنين شيريني نچشيده که فرش امانت و امنيّت بر سراسر زمين گسترده شود، بطوري که تمام راه ها امن گردد، و ديو هولناک هراس و ترس گريزان شود و غبار ضرر از رخ هر چيز و هر کس برخيزد و حتي موش کيسته اي را به دندان نجود. [2] .

جانوران و حشرات در ميان مردم تردد کنند و آسيبي نرسانند و زهرها و سموم گزندگان بر طرف گردد و زنگار کينه و نگراني از صفحه دل هاي بندگان پاک شود. گرگ، چوپان امين گله گوسفندان شود و مرغان هوايي در پنجه عقاب آشيان امن بسازند، و بزرگ به کوچک ترحّم کند و



[ صفحه 68]



کوچک به بزرگ احترام گذارد. [3] .

به چنگ باز مرغان هوايي آشيان سازند به خيل گوسفندان گرگ، حافظ چون شبانان شد

که زني ضعيف ما بين مشرق و مغرب رفت و آمد نمايد و احتياجي به مراقب نداشته باشد و کسي مزاحم او نشود، [4] و غول بدي ها جاي خويش به فرشته نيکويي بسپارد و خويش، رخت بربندد و برود، که خوب خوب است، و خوب است که خوب بماند، و بد بد است، و بد است که بد بماند.

(جاءَ الْحَقُ وَ زَهَقَ الْباطِلُ اِنَّ الْباطِلَ کانَ زَهُوقا) [5] .

و چه زيبا گفته اند که:

ظهور زيباست، چون ظهور زيبائي هاست.



[ صفحه 69]





وضع اليد الطّيبة المبارکة

برأسهم تبين منها البرکة




پاورقي

[1] بحار الانوار ج 52 ص 338 حديث 83، القطره ج1 ص 463.

[2] «حتي تأمن الشاة من الذئب، و البقر من الغنم، و الانسان من الحيّة حتّي لا تقرض الفارة جراباً.» بشارة الاسلام ص 279، روزگار رهائي ص 619.

[3] «القي في تلک الزمان الأمانة علي الأرض فلا يضرّ شيء شيئاً، و لا يخاف شيء من شيء، ثمّ تکون الهوام والمواشي بين الناس، فلايؤذي بعضهم بعضاً، وأنزع حمة کلّ ذي حمة من الهوام وغيرها و اذهب سمّ کلّ ما يلدغ.... و القي الرأفة و الرحمة بينهم، فيتواسون و يقتسمون بالسّوية فيستغني الفقير ولايعلو بعضهم بعضا ويرحم الکبير الصغير ويوقّر الصغير الکبير.»

بحار الانوارج 52 ص384 حديث 194.

[4] «حتّي يخرج العجوز الضعيفة من المشرق تريد المغرب فلا ينهاها أحد.» بحارالانوارج 52 ص 345، بشارة الاسلام ص 230.

[5] يعني: حق آمد و باطل نابود شد يقينا باطل نابود شدني است. سوره اسراء: 81.