حضرت امام موسي کاظم عليه السلام:

«وَ يَظْهَرُ لَهُ کُنُوزُ الاَْرْضِ.» [1] .

«براي او گنج هاي زمين هويدا خواهد شد.»

خداوند متعال در عمق زمين و ژرفاي اين کره خاکي گنج هائي دارد که براي هيچ کس ظاهر و بارز نشده است، بله گوشه اي از آن را خداوند در دست قارون زمان حضرت موسي علي نبيّنا و آله و عليه السلام قرار داد تا او را امتحان کند، گنج هاي انبوهي که برق آن چشم اهل دنيا را خيره سازد، قرآن کريم مي فرمايد:

«آن قدر از گنج ها به او داده بوديم که حمل کليدهايش براي گروهي از مردمان تنومند مشکل بود.» [2] .

و اين فقط کليد گنج هاي قارون بود. اما همه زينت و ثروت و گنج هاي او به خاطر طغيان و عصيان و سرکشي او به زير زمين رفت.

اما تمام آن گنج هاي ظاهر نشده و اين خزائن باز فرو رفته و همه



[ صفحه 62]



معادن، در آن روز خجسته ظهور که زمين سفره دلش را براي آن امام کريم باز مي کند، بيرون خواهد آمد و همه اموال دنيا نزد آن پادشاه بخشش و جود، جمع خواهد شد.

پس با نداي دلرباي ملکوتي اش مردم را خطاب فرمايد:

«بياييد اين چيزهايي است که بخاطر آن قطع رحم ها کرده، و خون هاي محرّم را مي ريختيد، و مرتکب محرّمات الهي مي شديد.» [3] . پس آن قدر از آن اموال به آن ها عطا مي فرمايد که هيچ کس پيش از آن حضرت اين قدر سفره بذل و بخشش و کرم نگشوده و عطايش اين مقدار نبوده.

و چنان به تساوي تقسيم نمايد که محتاجان بي نياز گردند، و کسي به ديگري برتري مالي نداشته باشد. [4] .



[ صفحه 63]





يصافح الجبريل بالمبايعة

يخاطب الاملاک بالمعاينة