حضرت امام محمّد باقر عليه السلام:

«اَما اِنَّهُ سَيَرْکَبُ السَحابَ.» [1] .

«او به زودي بر پشت ابر سوار شود»

همه چيز و همه کس بايد دست در دست هم دهند، و در خدمت او در آيند، تا وعده الهي تحقق يابد.

ابرهاي پر رعد و برق و سخت و صعب و سنگين در زير پاي سلطان عصر عليه السلام نرم و راهوار شوند به گونه اي که بر بساط ابرها نشيند و در عالم سير کند.

آري ابرهائي که از بلند پروازي، خود را تا سينه افق بالا کشيده اند و از سختي غرش رعد و تيزي برق جهنده و گيرنده خويش، دل ها را ذليل و هراسان خويش مي کنند، چون نوبت به آن عزيز مقتدر مي رسد سر تسليم به زير پايش فرود آورند و مرکب رام و راهوارش گردند و به هرکجا که اراده فرمايد سيرش دهند.

اگر چه براي ذوالقرنين نيز ابرها مسخر شدند، اما ابرهاي لطيف و نرم



[ صفحه 54]



و آرام و بدون رعد و برق و اگر مي خواست بر پشت ابرهاي صعب و سخت و سنگين نشيند، برايش ميسّر نمي شد، زيرا که آن ها فقط ذليل زير پاي هماي عزيز زهرايند و بس. [2] .



[ صفحه 55]





عند ظهوره نداء يرفع

في الناس و الأذان کل يسمع