حضرت امام حسن مجتبي عليه السلام:

«اِنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ يَخْفي وِلادَتَهُ وَ يَغيبُ شَخْصَهُ لِئَلاّ يَکُونَ لاَِحَد في عُنُقِه بَيْعَةٌ اِذا خَرَجَ.» [1] .

«خداوند عزّوجلّ ميلادش را مخفي و وجود مقدسش را در پس پرده غيبت نگه داشت تا هنگام قيامش بيعت هيچکس در گردنش نباشد.»

هنگامي که مردم حضرت سيد الشهدا عليه السلام را تنها گذاشتند و طاغيان و ياغيان و باغيان را بر سر خويش حاکم و مسلّط ساختند، و از اوج عزّت به پرتگاه ذلّت افتاده، تن به خواري و خفت دادند و به جاي آل الله عليهم السلام دست انتخاب به سوي شياطين دراز کردند [2] ، و دست پاک



[ صفحه 36]



معصوم عليه السلام را کنار زده و دست آلوده غير معصوم را به بيعت فشردند، درخت کفر و نفاق بالا گرفت و از جمله ثمرات شوم آن، خانه نشين شدن ائمه هُدي عليهم السلام گرديد، و آن بزرگواران مجبور شدند به خاطر حفظ دين خدا و حراست و نگه داري خون خود و شيعيانشان به طور تقيّه در تحت فرمان حکومت جائران زندگي نمايند، و تحت بيعت و فرمانروائي آن ها باشند [3] ، ولي چون قلم تقدير پروردگار چنين نگاشته بود که آخرين حجت الهي، دست انتقام حقتعالي باشد و حکم خداوندي را بر تمام گيتي سيطره دهد و نه تنها تحت فرمان هيچ دولتي نباشد، بلکه همه را تحت فرمان کشد، از اين جهت ولادت و دوران زندگي آن حضرت از منظر چشم مردمان مخفي شد تا بيعت هيچ پادشاه و حکومتي را در گردن نداشته باشد، و چون قيام نمايد حکم احدي بر او روا نباشد، بلکه در آن روز تنها حکم و ملک از آن خداوند قادر قهار خواهد بود

(لِمَنِ الْمُلْکُ الْيَوْمَ، للهِِ الْواحِدِ الْقَهّارِ) [4] .



[ صفحه 37]





في سنّه اذا يبين فينا

بين الثلاثين و اربعينا