در اينجا به ذکر قسمتي از نشانه هاي ظهور حضرت قائم آل محمد (اَرْواحُنا فَداه) مي پردازيم که پيش از ظهور آن حضرت رخ مي دهد:

1 - خروج سفياني (سفياني، يکي از طاغوتهاي مقدّس مآب از نسل ابوسفيان است و در شام به دست سپاه حضرت مهدي (عليه السلام) شکست خورده و کشته مي شود). [1] .

2 - کشته شدن سيّدِ حسني (جوان خوش صورت از آل امام حسن (عليه السلام) با سپاهش به حمايت از امام زمان (عليه السلام) برمي خيزد و سرانجام، به شهادت مي رسد). [2] .

3 - اختلاف بني عبّاس در رياست دنيا.

4 - گرفتن خورشيد در نيمه ماه رمضان.

5 - گرفتن ماه در آخر آن ماه، برخلاف عادت (و نظم فلکي).

6 - فرو رفتن زمين بيداء (زمين بين مکّه و مدينه).

7 - فرو رفتن زمين در نقطه اي از مشرق و مغرب.

8 - توقّف خورشيد، هنگام اوّل ظهر تا وسط وقت عصر.

9 - طلوع خورشيد از مغرب.

10 - کشتن «نفس زکيّه» در پشت کوفه همراه هفتاد نفر از نيکان.

11 - سر بريدن يک مرد هاشمي بين حجرالا سود و مقام ابراهيم (عليه السلام).

12 - ويران شدن ديوار مسجد کوفه.

13 - به اهتزاز درآمدن پرچمهاي سياه از جانب خراسان.

14 - خروج يماني (يماني از مردان نيک و طرفدار امام زمان (عليه السلام) است) که به حمايت از آن حضرت، با سپاه خود برمي خيزد. [3] .

15 - ظهور مغربي در مصر و حکومت او بر مردم شام.

16 - فرود ترکها به جزيره.

17 - ورود روميان به رمله.

18 - طلوع ستاره درخشان در سمت مشرق که همچون ماه مي درخشد سپس دو جانب آن خم گردد که نزديک شود که آن دو جانب به همديگر متّصل شوند.

19 - پديد آمدن سرخي در آسمان که در فضا پراکنده گردد.

20 - آتشي در طول مشرق، آشکار شود و سه روز يا هفت روز در آسماني باقي بماند.

21 - پاره نمودن عرب اسارت خود را و حکومت عرب بر شهرها و کشورها.

22 - بيرون رفتن عرب از تحت نفوذ سلطان عجم.

23 - کشتن امير مصر، توسّط مردم مصر.

24 - خراب شدن شام.

25 - اختلاف سه پرچم در شام (کشمکش سه گروه).

26 - ورود دو پرچم قيس و عرب به کشور مصر.

27 - به اهتزاز درآمدن پرچمهاي قبيله «کنده» در خراسان.

28 - آمدن اسبهايي از جانب مغرب، تا اينکه در کنار حيره (نزديک کوفه) بسته شوند.

29 - برافراشته شدن پرچمهاي سياه از جانب مشرق به سوي حيره.

30 - طغيان آب فرات، به طوري که سرازير کوچه هاي کوفه گردد.

31 - خروج شصت دروغگو که همه آنان ادّعاي نبوت مي کنند.

32 - خروج دوازده نفر از نژاد ابوطالب (عليه السلام) که همه آنان ادّعاي امامت براي خود دارند.

33 - سوزاندن مردي بلند مقام از شيعيان بني عبّاس بين سرزمين جلولاء (واقع در هفت فرسخي خانقين) و سرزمين خانقين.

34 - بستن پلي نزديک محله کرخ بغداد.

35 - برخاستن باد سياهي در بغداد، در آغاز روز.

36 - زلزله شديد در بغداد.

37 - فرو رفتن بيشتر شهر بغداد در زمين بر اثر زلزله.

38 - ترس عمومي که عراق و بغداد را فراگيرد.

39 - مرگهاي سريع و عمومي در بغداد.

40 - کم شدن اموال و انسانها و محصول کشاورزي.

41 - پيدايش ملخ در فصل خود و در غير فصل خود تا آنجا که زراعتها و غلاّت را از بين ببرد.

42 - کم شدن غلاّت و محصولات گياهي.

43 - اختلاف و کشمکش در ميان دو صنف از عجم و خونريزي بسيار بين آنان.

44 - بيرون آمدن بردگان از زير فرمان اربابان و کشتن اربابان.

45 - مسخ شدن جمعي از بدعتگذاران، به صورت ميمون و خوک.

46 - پيروزي بردگان بر شهرهاي اربابان.

47 - نداي (غيرعادي) از آسمان بر همه جهان به طوري که هرکسي در هر زباني باشد آن ندا را به زبان خودش مي شنود.

48 - پيدايش صورت و سينه انسان در قرص خورشيد.

49 - مردگاني زنده از قبرها بيرون آيند و به دنيا بازگردند و به ديد و بازديد با همديگر بپردازند.

50 - در پايان همه، 24 بار، باران پي در پي مي آيد و زمين خشک را پس از مرگش، زنده و سبز و خرّم مي کند و به دنبال آن برکتهاي زمين بروز مي نمايد و در دسترس قرار مي گيرد. [4] .

و بعد از اين حوادث، هرگونه بلا و ناراحتي و گرفتاري معتقدين به حق از شيعيان حضرت مهدي (عليه السلام) برطرف مي گردد، در اين هنگام آنها آگاه شوند که امام عصر (عَجَّلَ اللّه تعالي فَرَجَه الشّريف) در مکّه ظهور کرده است براي ياري او به سوي مکّه رهسپار شوند، چنانکه روايات، بيانگر اين مطلب است.

اين نشانه هايي که ذکر شد، پاره اي از آنها حتمي است و پاره اي مشروط به شرايطي است و خداوند داناتر است که چه خواهد شد و ما آنچه را نقل کرديم، از کتب از حديث و روايات، گرفته شده، از خداي بزرگ کمک مي جوييم و از درگاه او توفيق سعادت مي خواهيم.