و اما آنچه سودش با من رابطه دارد و به من مي رسد:

1 - با من عهد کن که در بعضي از اوقات، مرا ياد کني و به من ترحّم نمايي و پاداش ‍ قسمتي از اعمال نيک خود را براي من هديه کني.

2 - مرا از خاطرت فراموش مکن تا افراد باوفا، تو را به پيمان شکني و بي وفايي نسبت دهند و بيش از اندازه در ياد من مباش تا صاحبان عزم و اراده قوي، تو را به عجز و ناتواني، نسبت دهند، بلکه در نشستهاي تنهايي و بعد از نمازهايت، مرا ياد کن.

3 - ديون مرا بپرداز و تعهّدات لازم مرا انجام بده.

4 - به اندازه امکان، کنار قبرم بيا و مقداري از قرآن را کنار قبرم بخوان.

5 - هرکتابي راکه تأليف کرده ام ولي قبل از اتمام، حکم الهي (مرگ) به سراغم آمد، آنهارا تکميل کرده وازنواقص و خطاها، تهذيب کن، اين است وصيت من به تو، خداوند بعد از من، يار و ياور تو است و سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد. [1] (پايان وصيّت)