همه به اسم و شخص معرفي شده اند، هم در روايات و احاديثي که نام و نشانيهاي همه را فرموده اند و هم در رواياتي که بالخصوص به امامت بعضي از آنها مثل حضرت امام حسن و امام حسين (ع) تصريح شده است و هم به وسيله تعريف و تنصيص امام قبل بر امام بعد، بطوري که اين روايات بسيار، با توجه به رواياتي که دلالت بر عدد ائمه: دارد، جاي هيچگونه شک و ترديدي را در اينکه اين دوازده نفر منصوص و تعيين شده اند، باقي نمي گذارد و هيچ کس براي آن احاديث که فقط دلالت بر عدد دارد، تفسير و توجيه صحيحي غير از اين احاديثي که آنها را به شخص و اسم مي شناسانند، نخواهد يافت.

لذا جمعي از علماي معروف اهل سنت نيز امامت اين دوازده نفر را قبول کرده و به آن معترف شده اند، چون ديده اند نه مي توانند اين احاديث را رد کنند زيرا رد آنها رد قول پيغمبر است، و نه مي توانند به غير از ائمه اثني عشر که شيعه به امامت آنها معتقدند، به افراد ديگر تطبيق و تفسير نمايند.

براي نمونه به يک حديث از احاديثي که يکي از حفّاظ و علماي نامدار اهل سنت در اربعين خود، از حضرت رسول (ص) روايت کرده و متضمن نام تمام ائمه اثني عشر: از امير المؤمنين علي تا حضرت مهدي (ع) است، اشاره مي شود. علاقمندان مي توانند متن حديث را در نسخه خطي معتبر اين کتاب که موجود است، و در کتابهائي که از آن نقل کرده اند، مثل «کشف الاستار» محدث نوري و «منتخب الاثر»، تأليف نويسنده اين رساله، و مقدمه «مقتضب الاثر» به قلم اينجانب رجوع فرمايند.

روايت کننده اين حديث، علامه و حافظ اهل سنت، «ابو الفتح محمد بن احمد بن ابو الفوارس» متولد شوال 338 و متوفاي ذي القعده 412 مي باشد، وي به حفظ و امانت مشهور و به صلاح توصيف و توثيق شده و در طلب حديث مسافرتها کرده و نزد شيوخ بسيار تلمّذ نموده و شاگردان بسيار داشته و کتابها و آثار متعدد از خود به يادگار گذارده، و در «جامع رصافه» مجلس درس و املاي حديث داشته است. [1] و از جمله کتابهاي او، کتاب اربعيني است در فضايل امير المؤمنين (ع) که در مقدمه آن در تأييد عقيده شافعي که مراد از «اربعين حديث» در حديث مشهور: «من حفظ من امتي أربعين حديثاً...»، چهل حديث در فضائل امير المؤمنين (ع) است، خواب عجيبي از احمد بن حنبل، (امام حنابله) نقل کرده است.

اين شخصيت نامدار (حافظ ابن ابي الفوارس) چهارمين حديثي را که در اين کتاب اربعين باسند از شيوخ خود روايت کرده است حديثي است که متضمن اسامي ائمه اثني عشر از علي (ع) تا حضرت مهدي ـ روحي فداه ـ است.

بعضي ديگر از اهل سنت نيز مثل قندوزي و خوارزمي روايات ديگر در رابطه با همين موضوع روايت کرده اند.