حسن بن محبوب از وجود مقدس حضرت ثامن الائمه علي بن موسي الرضا عليه السّلام حديثي بيان کرده که ذيلا به نظر خوانندگان عزيز مي رسد:

انه قال لابد من فتنة صماء صيلم يسقط فيها کل بطانة و وليجة و ذلک عند فقدان الشيعة الثالث من ولدي يبکي عليه اهل السماء و اهل الارض و کم من مؤ من متاءسف حران حزين عند فقد الماء المعين کاني بهم اسرما يکونون وقد نودوا نداء يسمعه من بعد کما يسمعه من قرب يکون رحمة للمؤ منين و عذابا للکافرين فقلت و اي نداء هو (قال عليه السّلام) ينادون في رجب ثلاثة اصوات من السماء صوتا منها الا لعنة الله علي الظالمين و الصوت الثاني ازفت الازفة يا معشر المؤ منين والصوت الثالث يرون بدنا بارزا نحو عين الشمس هذا اميرالمؤ منين قد کر في هلاک الظالمين (و في رواية الحميري) و الصوت بدن يري في قرن الشمس يقول ان الله بعث فلانا فاسمعوا له و اطيعوا و قالا جميعا فعند ذلک ياءتي الناس ‍ الفرج و تود الناس لو کانوا احياء و يشفي الله صدور قوم مؤ منين. [1] .

امام عليه السّلام فرمودند: ناچار بايد فتنه اي سخت و بزرگ و بلايي و بنيان کن دامن مردم را بگيرد که تمام سدهاي دوستي و رابطه هاي خويشاوندي و اعتمادهاي قومي و دوستي درهم کوبيده شود (پناهگاهي نباشد) و اين سختيها و بلاها در وقتي است که شيعه سومين فرزندم را از دست بدهند (يعني امام حسن عسکري وفات کند و حضرت مهدي عليه السّلام غايب باشد). پنهان بودن او چندان سنگين است که ساکنان آسمانها و نيز اهل زمين بر او و از فراق او گريه مي کنند و چه بسيار افراد با ايمان که در اين زمان در آتش هجران مي سوزند و به آب گوارا (ماء معين) دست نمي يابند. گويي مي بينم سرور و خوشحالي آنان را که در نتيجه شنيدن يک صدا به آنها دست مي دهد. شنيدن اين صدا براي آنهايي که نزديک يا دورند يکسان است (همه مي شنوند) و آن ندا رحمت است براي اهل ايمان و عذاب است براي کافران. عرض کردم: آن ندا چيست؟ فرمودند: سه صدا در ماه مبارک رجب شنيده مي شود البته از آسمان:

اول. آگاه باشيد که ستمگران از رحمت خداوند دور و ملعون اند.

دوم.«ازفت الازفة يا معشر المؤ منين»(نزديک شد نزديک شونده اي گروه مؤ منان!).

سوم. بدني را در خورشيد مي بينند. گوينده آسماني فرياد مي زند: اين است اميرالمؤ منين که به دنيا برگشته است براي هلاک کردن ستمگران (اين بدن، وجود مقدس حضرت اميرالمؤ منين عليه السّلام است).

روايت حميري مي گويد: صوت سوم از آسمان گوينده اي مي گويد: اي مردم! خداوند فلان بن فلان (يعني حجة بن الحسن العسکري) را ماءمور فرموده است بر شما، واجب است او را اطاعت کنيد. در اين موقع براي همه مردم فرج مي شود و آنهايي که از اين دنيا رفته اند آرزو مي کنند اي کاش زنده بودند. و خداوند دلهاي مؤ منان را شفا مي دهد.