امام صادق عليه السّلام از وجود مقدس حضرت اميرالمؤ منين سلام الله عليها روايت مي کنند که آن سرور فرمودند:

قال اميرالمؤ منين عليه السّلام لياءتين علي الناس زمان يظرف فيه الفاجر و يقرب فيه الماجن و يضعف فيه المنصف قال فقيل له متي ذاک يا اميرالمؤ منين فقال (اذ اتخذت الامانة مغنما والزکاة مغرما و العبادة استطالة والصلة منا قال فقيل له متي ذلک يا اميرالمؤ منين فقال (عليه السّلام)) اذا تسلطلن النساء و سلطن الاماء و امر الصبيان. [1] .

مسلما زماني بر مردم خواهد آمد که افراد فاجر و گناهکار را مورد احترام خاص قرار مي دهند، سخن چين و بد زبان را مقرب خود مي سازند و افراد با انصاف را ضعيف و ناتوان مي شمارند. عرض کردند: يا اميرالمؤ منين! کي خواهد شد؟ فرمودند: (هر وقت ديديد امانت را غنيمت مي شمارند (خيانت به امانت مي کنند)، دادن زکات را براي خود زيان و غرامت مي پندارند، عبادت را بار و سنگيني بر دوش خود مي دانند و صله کردن را با منت انجام مي دهند. عرض کردند: يا اميرالمؤ مين! کي خواهد شد؟ فرمودند:) هرگاه ديديد زنان تسلط پيدا کردند (بر امور اجتماعي و سياسي و غيره) و نيز هر وقت ديديد که اماء و کنيزان استيلا يافتند و نوجوانان به زمامداري رسيدند.

خواننده عزيز!

اگر دقت کنيد تمام اين علامتها در اجتماع ما در ابعاد مختلف ديده مي شود.