بازگشت

شب معراج و نشانه هاي ظهور


در حديث مبارکي که ابن عباس از زبان پرنور آورنده اسلام حضرت محمد بن عبدالله صلي الله عليه و آله نقل کرده به نشانه هايي در رابطه با قيام جهاني حضرت صاحب الامر عليه السّلام تصريح شده است که به نظر خوانندگان عزيز مي رسد:

عن ابن عباس عن رسول الله صلي الله عليه و آله: في حديث ان الله اوحي اليه ليلة اسري به ان يوصي الي علي و اخبره با لائمة من ولده الي ان قال و آخر رجل منهم يصلي عيسي ابن مريم خلفه يملا الارض عدلا کما ملئت جورا و ظلما انجي به من الهلکة و اهدي به من الضلالة و ابري به الاعمي و اشفي به المريض فقلت الهي و سيدي متي يکون ذاک فاوحي الله عزوجل الي يکون ذلک اذا رفع العلم و ظهر الجهل و کثر القراءة و قل العمل و کثر القتل و قل الفقهاء و الهادون و کثر فقهاء الضلالة و الخونة و کثر الشعراء و اتخذ امتک قبورهم مساجد و حليت المصاحف و زخرفت المساجد و کثر الجور و الفساد و ظهر المنکر و اءمر امتک به و نهي عن المعروف و اکتفي الرجال بالرجال و النساء بالنساء و صار الامراء کفرة و اوليائهم فجرة و اعوانهم ظلمة ذووالراءي منهم فسقة و عند ثلاثة خسوف خسف بالمشرق و خسف بالمغرب و خسف بجزيرة العرب و خراب بصرة علي يد رجل من ذريتک تتبعه الزنوج و خروج رجل من ولد الحسين بن علي و ظهور الدجال يخرج من المشرق من سجستان و ظهور السفياني. [1] .

ابن عباس مي گويد: در شب معراج مطالبي به رسول اکرم صلي الله عليه و آله وحي شد که بايد به وجود مقدس حضرت اميرالمؤ منين عليه السّلام خبر داده شود و نيز به ائمه بعد از آن حضرت. بعد فرمودند که خداوند براي آخرين آنها نشانه هايي بيان فرمودند:

1. عيسي بن مريم پشت سر آن بزرگوار نماز مي خواند.

2. زمين را پر از عدل و داد مي کند چنانچه پر از ظلم و جور شده باشد.

3. بندگانم را به وسيله او (امام عصر) از هلاکت نجات مي دهم.

4. گمراهان را به وسيله او هدايت مي کنم.

5. نابينايان و بيماران را به وسيله او شفا مي دهم.

عرض کردم خداوندا! آن کي خواهد شد؟ خطاب رسيد:

6. هرگاه علم از ميان برداشته شود و جهل و ناداني به جاي آن نشيند.

قرائت قرآن زياد اما عمل به آن کم شود.

7. قتل و کشتار زياد شود.

8. فقها و هدايت کنندگان واقعي کم شوند (اشاره است به وجود علماي رباني).

9. علماي فاسق (بي عمل) و خيانتکار زياد شوند (آنان که دين را به فکر خود معني مي کنند).

10. شعرا زياد شوند.

11. امت شما قبرستانها را مساجد قرار دهند.

12. قرآنها را زينت کنند.

13. مساجد را مجلل بسازند.

14. جور و فساد زياد شود.

15. منکرات ظاهر شود.

16. امت شما امر به منکر کنند.

17. پيروان شما نهي از معروف کنند.

18. مردها به مردها اکتفا کنند (لواط).

19. زنان به زنان قناعت کنند (مساحقه).

20. زمامداران کافر شوند.

21. دوستان حکمرانان گنهکاران باشند.

22. ياوران آنها ستمگران باشند.

23. صاحبان راءي و نظر از آنان فاسقان باشند.

24. سه خسف [2] در دنيا واقع شود: يکي خسف در مشرق، خسف ديگر در مغرب و خسف سوم در جزيرة العرب.

25. خراب شدن بصره به دست يکي از ذراري تو (سيد) که زنگيها دنبالش را بگيرند.

26. قيام مردي از اولاد امام حسين عليه السّلام

27. ظهور دجال و قيامش از سجستان.

28. خروج سفياني.


پاورقي

[1] اثباة الهداه، ج 7 / ص 390 و 391.

[2] فرورفتگي زمين.