رسول گرامي اسلام صلي الله عليه و آله در تعريف از ياران مخصوص حضرت بقية الله ارواحنا له الفداء در منطقه طالقان چنين مي فرمايند:

و له بالطالقان کنوز لاذهب و لافضة الا خيول مطهمة و رجال مسومة يجتمع الله عزوجل له من اقاصي البلاد علي عدد اهل بدر ثلاثمائة و ثلاثة عشر رجلا. [1] .

براي او (مهدي من) در طالقان گنجهايي است که از طلا و نقره نيست بلکه عبارت است از اسبهاي زيبا و تکاوران و مرداني باتجربه و کاردان که خداوند از اين نوع مردان سيصد و سيزده تن به تعداد اهل بدر از اطراف و اکناف جهان به دور او جمع مي کند.

وجود مقدس رسول اکرم صلي الله عليه و آله در اين روايت به برنامه هاي حضرت عيسي عليه السّلام در حکومت حضرت بقية الله ارواحنا له الفداء اشاره فرموده اند:

يکون عيسي بن مريم في امتي حکما مقسطا يرفع الشحناء و التباعض و يفيض المال حتي لايقبله احد و تنزع حمة کل دابة و تکون الارض کفاتور الفضة. [2] .

1. حکم مي کند بين مردم بر اساس عدل و داد.

2. کينه و عداوت را از ميان جامعه برمي دارد.

3. چندان بذل مال و ثروت مي کند که ديگر کسي به سراغ مال نمي آيد (همه بي نياز مي شوند).

4. دشمني و ستيزه جويي از تمام موجودات گرفته مي شود.

5. امنيت و آسايش بقدري زياد مي شود که صفحه گيتي مانند يک صفحه ساخته شده از نقره نرم مي شود.

رسول اکرم صلي الله عليه و آله درباره قيام فرزندش و کيفيت آن چنين مي فرمايند:

يخرج المهدي و علي راءسه غمامة فيها مناد ينادي هذا المهدي خليفة الله فاتبعوه. [3] .

مهدي (عليه السّلام) ظاهر مي شود در حالي که قطعه ابري بر سر آن حضرت قرار گرفته است. در آن حال، منادي فرياد مي زند: اي جهانيان! اين است مهدي آل محمد و جانشين خداوند در روي زمين. از او متابعت کنيد.

جابر بن عبدالله انصاري از حضرت خاتم الانبياء صلي الله عليه و آله در ارتباط با حوادث و مصائب آخرالزمان و قبل از ظهور چنين بيان مي کند: رسول گرامي اسلام صلي الله عليه و آله فرمود:

منا مهدي هذه الامة اذا صارت الدنيا هرجا و مرجا و تظاهرت الفتن و تقطعت السبل و اغاز بعضهم علي بعض فلا کبير يرحم صغيرا ولا صغير يوقر کبيرا فيبعث الله عند ذلک مهدينا التاسع من صلب الحسين يفتح حصون الضلالة و قلوبا غفلا يقوم في الدين في آخر الزمان کما قمت به في اول الزمان و يملاء الارض عدلا کما ملئت جورا. [4] .

مهدي اين امت از ما خاندان رسالت است (گويي حضرت رسول صلي الله عليه و آله به وجود مقدس حضرت مهدي ارواحنا له الفداء که از فرزندان آن حضرت است افتخار مي کند). وقتي که دنيا پر از هرج و مرج شد و فتنه ها در ميان مردم نمايان گشت و امنيت از راهها گرفته شد و بعضي از اين مردم به بعضي ديگر هجوم آوردند و بزرگان قوم به زيردستان رحم نکردند و افراد کم سن و سال به بزرگان و کهنسالان احترام نگذاشتند، در چنين ايامي، خداوند مهدي ما را که نهمين فرزند پسر امام حسين (عليه السّلام) است ماءمور مي کند دژهاي گمراهي را درهم بکوبد و قلبهاي غافل (وامانده از خير و آکنده از شر) را تسخير کند و دين مقدس اسلام را در آخرالزمان برپا دارد، چنانکه من در اول زمان آن را برپا داشتم. بعلاوه، فرزندم مهدي جان را پر از عدل و داد مي کند آنگاه که پر از جور شده باشد.

در حديث لوح حضرت زهراي مرضيه سلام الله عليها پس از بيان ويژگيهاي ائمه معصومين عليهم السلام نوبت به حضرت بقية الله ارواحنا له الفداء مي رسد. خداوند مي فرمايد:

ثم اکمل ذلک بالبنه رحمة للعالمين عليه کمال موسي و بهاء عيسي و صبر ايوب سيذل اوليائي في زمانه و تتهادي رؤ وسهم کما تتهادي رؤ وس الترک والديلم فيقتلون و يحرقون و يکونون خائفين مرعو بين و جلين تصبغ الارض بدمائهم و يفشو الويل و الرنة في نسائهم هؤ لاء اوليائي حقا بهم ادفع کل بلية و فتنة عمياء و بهم اکشف الزلازل و ادفع الاصار و الاغلال اولئک عليهم صلوات من ربهم و رحمة و اولئک هم المتهدون. [5] .

بعد از امام حسن عسکري عليه السّلام دين خود را به وسيله فرزندش که رحمت واسعه براي جهانيان است کامل مي گردانم. خصوصيات او به اين شرح است:

کمالات حضرت موسي بن عمران در اوست، بهاي حضرت عيسي دارد و صبر و بردباري حضرت ايوب در وجود مقدسش جمع شده است. [6] (ديگر از نشانه هاي غيبت حضرتش اين است:) اولياء و بندگان صالح من به خاطر فشار ستمگران در زمان غيبت او در ذلت بسر مي برند و سرهاي بريده آنها را به عنوان تحفه براي يکديگر مي فرستند، چناچه سرهاي ترک و ديلم را پيشکش يکديگر مي کردند. بندگان و اولياي مرا مي کشند و مي سوزانند و مرعوب دشمنان باشند و زمين از خون آنها رنگين شود و ناله و شيون زنهاي آنها بلند باشد (در مصيبت عزيزانشان). اينها در حقيقت دوستان منند و به وسيله آنها انواع بلاها و فتنه هاي کور و تاريک را از مردم دفع مي کنم و زلزله ها را به برکت وجود آنها بر مي دارم. بر اينها باد درودها و رحمت پروردگارشان و آنها هستند هدايت يافتگان.