اهل بيت (ع) زمان دقيق ظهور حضرت صاحب الزمان ـ ارواحنا فداه ـ را تعيين نفرموده اند بلکه دستور داده اند که هرگاه کسي زماني را تعيين کرد، او را تکذيب کنيد ليکن براي آمدن آن حضرت نشانه هايي بيان فرمودند که برخي از آن علائم حتمي شمرده شده است، که پس از تحقق اين امور ظهور آن امام قطعي است، که پنج علامت مي باشد که برخي اندکي پيش از ظهور، برخي چند ماه بعد از آمدن آن حضرت و برخي اندکي پيش از قيام آن حضرت پديدار مي شود.

امير مؤمنان (ع) فرمودند:

آنچه که بطور حتم پيش از قيام قائم تحقّق خواهد يافت، بپا خاستن سفياني و فرو رفتن گروهي در زمين «بيدا» و کشته شدن نفس زکيه و فريادي که از آسمان بلند شده و خروج فردي از يمن است.

ساير علائمي که در اين مورد بيان شده قابل تغييرند.

به عنوان مثال از معصومين (ع) وارد شده که:

اگر همه مردم دعا کنند امر غيبت به انتها (پر شدن زمين از ظلم و جور) نمي رسد.

اين خود حکايت از غير حتمي بودن اين نشانه ها دارد.

برخي مي گويند که وقوع همه اين رويدادها نيز حتمي نيست بلکه علامت بودن آنها براي ظهور حتمي است. بدين معني که اگر اينها واقع شود حتماً ظهور و قيام آن حضرت را در پي خواهد داشت ولي ممکن هست اينها نيز اتفاق نيفتد، از سوي ديگر رواياتي اشاره به ناگهاني بودن امر فرج کرده و شيعه را به انتظار لحظه به لحظه فرا مي خواند.