خداوند بندگان خود را در دنيا به انواع بلاها امتحان مي کند و امتحان از سنّت هاي پروردگارست تا خوب از بد جدا شود و پاک از خبيث متمايز گردند.

امام رضا (ع) فرمودند:

چقدر صبر کردن و انتظار فرج نيکوست،... پس بر شما باد به صبر پس همانا فرج بعد از يأس مي آيد...

صبر در زمان غيبت چهره هاي گوناگوني دارد از آن جمله صبر بر طول غيبت که مبادا انسان از کساني قرار گيرد که در اثر طول غيبت در دين خود به شک افتادند. همچنين صبر بر آنچه که از سوي دشمنان بر مؤمنان وارد مي شود، اعمّ از آزار و تمسخر و افتراء، و نيز صبر بر انواع بلاها.

پاکسازي نفس از صفات زشت و مزيّن کردن آن به اخلاق پسنديده امري واجب در هر زمان است. ليکن بيان اين امر به عنوان وظيفه در زمان غيبت بدين جهت است که بهره گيري از انوار آن امام و نزديکي او و همچنين ورود به حلقه ياران آنحضرت ارتباطي تنگاتنگ با اين مسأله دارد.

کسي که دوست دارد از ياران قائم (عليه السلام) باشد، پس بايد منتظر باشد و در اعمال خود تقوي پيشه سازد و خود را مزيّن به اخلاق پسنديده بنمايد...

بايد متوجه بود که خداوند، امام زمان ـ ارواحنا فداه ـ را شاهد بر خلق خود قرار داده و آنحضرت از اعمال و گفتار و کردار و حتي آنچه در قلب آنان مي گذرد، آگاه است، پس دائماً قبل از حسابرسي، خودش اعمال خود را مورد حسابرسي قرار دهد.